2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Lapazheria (łac. Lapageria) - rodzaj składający się tylko z jednego rodzaju rośliny, który Wszechmogący osiadł tylko w jednym miejscu na kuli ziemskiej, w południowoamerykańskim kraju o krótkiej nazwie Chile. Jest to krzew pnący, zdolny do wspinania się po wywiniętych podporach, o skórzastych tropikalnych ciemnozielonych liściach i dzwonkowatych dużych karminowo-różowych kwiatach o niezwykłej urodzie. Po prostu prawdziwy „szkarłatny kwiat” rosnący daleko.
Co masz na imię?
Łacińska nazwa rodzaju „Lapageria” nawiązuje do pamięci pierwszej żony Napoleona, Josephine de Beauharnais, która po rozwodzie zachowała tytuł cesarzowej. Josephine zaczęła nazywać ją Napoleonem na początku ich wspólnego życia, a jej długie imię, nadane przy urodzeniu, kończyło się tak - „… de la Pagerie” (de La Pagerie). To właśnie to zakończenie posłużyło jako nazwa rodzaju „Lapageria”, kiedy botanicy postanowili zachować pamięć o Josephine de Beauharnais, która po rozwodzie z Napoleonem poświęciła większość czasu roślinom, zbierając bogatą kolekcję egzotyki rośliny ze wszystkich kontynentów planety w jej szklarniach i szklarniach.
Opis
Jedynym gatunkiem opisywanego rodzaju roślin jest Lapageria rosea (łac. Lapageria rosea). Jest to wiecznie zielona, wieloletnia winorośl rosnąca w gęstych lasach na zboczach legendarnych Andów, przechodząca przez centralne regiony Chile.
Klimat tego obszaru nie psuje piękna. Częste ulewne deszcze sprawiły, że jej liście stały się skórzaste i lśniące, mają owalny kształt i ostre końcówki, wzdłuż których niebiańskie strumienie swobodnie spływają na ziemię, nie uszkadzając rośliny.
Liście zimozielone wytrzymują obniżenie poziomu termometru do minus 5 stopni, nie tracąc przy tym swojej jędrności i wytrzymałości.
Mocne pędy, zwykle dorastające do 2-3 metrów długości, mogą czasami ustanawiać rekordy sportowe, sięgające nawet 10 metrów długości. Mocna i niebieskawo-zielona powierzchnia łodygi sprawia, że wygląda ona jak metalowy drut. Liczne boczne gałęzie w ciągłym dywanie sznurkują krzewy i drzewa, które spotkały się na ścieżce winorośli. Łodygi leżące na ziemi łatwo się ukorzeniają, dodając roślinie wigoru i gęstości. Co ciekawe, łodygi roślin żyjących na południowej półkuli Ziemi skręcają się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, a te, które mają nieszczęście rosnąć na północnej półkuli, skręcają się zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Pojedyncze duże (do 10 centymetrów długości) kwiaty rodzą się w kątach pięknych liści, elegancko wyłożonych podłużnymi żyłkami, łączącymi się na zaostrzonym końcu blaszki liściowej.
Sześć wolnych płatków tworzących dwa koła reprezentuje niesamowitą doskonałość natury. Naturalna tkanina płatków jest tak gęsta i gładka, że sprawia wrażenie, jakby pszczoły pracowały nad arcydziełem, oddając swój wosk, aby stworzyć cud dzwonka, wewnątrz którego znajduje się język pręcików i słupek gotowy do dotknięcia ściany dzwonu wypełniały powietrze melodyjnym dzwonkiem. Kolor naturalnych płatków jest czerwony z białymi plamami. Opracowane nowe odmiany poszerzyły paletę, czyniąc ją bogatszą. Teraz możesz zobaczyć białe, różowe, jasnofioletowe… a także dwukolorowe dzwonki.
Aby zapylić tak duże kwiaty, Wszechmogący specjalnie stworzył miniaturowe wielokolorowe ptaki, kolibry, nadając im tylko zdolność latania nie tylko do przodu, ale także do tyłu. Tam, gdzie nie żyją kolibry, trzeba uciekać się do sztucznego zapylania, jeśli hodowca chce mieć nasiona z własnej winorośli. Nawiasem mówiąc, nasiona sadzi się natychmiast po zbiorach, nie czekając, aż wyschną. Ponieważ szybko tracą zdolność kiełkowania.
Owoce Lapazerii to podłużne jagody o twardej skórce i jadalnym miąższu, zawierające liczne małe nasiona wielkości pestki pomidora. Wcześniej można je było kupić na targowiskach, ale dziś roślin jest coraz mniej, dlatego owoce stały się rzadkością.
