2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Couroupita (łac. Couroupita) - wiecznie zielone drzewo liściaste należące do rodziny Lecithis.
Opis
Kurupita to wiecznie zielone drzewo liściaste, którego wysokość może sięgać nawet trzydziestu siedmiu metrów! Krótko mówiąc, jest to naprawdę gigantyczne tropikalne drzewo z bardzo silną ciemnobrązową korą. Liście lancetowate kirupity są przymocowane bezpośrednio do wierzchołków gałęzi, podczas gdy ich długość często dochodzi do dwóch metrów, a duże i raczej mięsiste, nieco woskowe kwiaty, kirupity są wyposażone w ogromną liczbę pręcików i mają dość złożoną Struktura.
Wśród najczęstszych odmian kurupity zwyczajowo zwraca się uwagę na kurupitę nikaraguańską i kurupitę z Gujany. To ostatnie wciąż często nazywane jest „drzewem armatnim” - być może dlatego, że jego potężne pnie przez cały rok są gęsto usiane okrągłymi owocami o bogatym brązowym kolorze, osiągającymi średnicę dwudziestu centymetrów. Co więcej, w każdym owocu znajduje się galaretowaty miąższ o bardzo odpychającym zapachu i naprawdę niewiarygodnej ilości nasion. Utleniający się w powietrzu soczysty miąższ curupity stopniowo niebieskawy. A kiedy te „kule armatnie” spadają z drzew, również „eksplodują” z charakterystycznym głośnym hukiem. Owoce zwykle zaczynają opadać po pełnym dojrzewaniu, które trwa około dziewięciu miesięcy.
Pachnące duże kwiaty tej rośliny mogą być pomarańczowe lub czerwone. Nieco mniej powszechne są odcienie różowawe lub żółte. Na opadających szypułkach wyrastających bezpośrednio z dolnych partii pni przez cały rok pojawiają się piękne kwiaty. Nawiasem mówiąc, rozwój kwiatów bezpośrednio na pniach roślin lub na ich grubych gałęziach można zaobserwować na wielu innych drzewach (w cupuacu, jackfruit itp.) - ta cecha nazywa się kalaflorią. Ale czasami, aby poczekać na kwitnienie kurupity, trzeba przyzwoicie poczekać - pierwsze kwiaty mogą zacząć pojawiać się dopiero po czterech do dziesięciu latach!
Gdzie rośnie
Kurupita jest dość rozpowszechniona w Ameryce Południowej, od Panamy po bezkres odległej Amazonii. Roślina ta szczególnie dobrze czuje się na glebach wilgotnych i bogatych w próchnicę, a także w nisko położonych lasach deszczowych.
Stosowanie
Kurupita najczęściej sadzi się w tropikalnych ogrodach i parkach, zachwycając oczy licznych przybyszów wspaniałymi widokami. A na wolności zwierzęta zwane piekarzami z przyjemnością cieszą się swoimi niezwykłymi owocami: miażdżąc twarde skorupki, które na pierwszy rzut oka wydają się uparte, wydobywają soczysty miąższ z ukochanych owoców i chętnie zjadają go wraz z nasionami. Nawiasem mówiąc, w ten sposób znacznie przyczyniają się do dalszego rozprzestrzeniania się rośliny w całym lesie! Nietoperze są również niezwykle stronnicze do tych niezwykłych owoców, często uciekając się do słodkiego aromatu luksusowych kwiatów.
Owoce gujany kurupity mogą być spożywane również przez ludzi, należy jednak wziąć pod uwagę, że mogą wywoływać reakcje alergiczne. A w niektórych afrykańskich domach można czasem zobaczyć wymyślne przybory kuchenne, które zostały wykonane z twardych skorup dojrzałych owoców.
Uprawa i opieka
Kurupita bardzo lubi jasne światło słoneczne, dlatego najlepiej jest sadzić ją wyłącznie w miejscach nasłonecznionych (w najbardziej ekstremalnym przypadku odpowiednie są również miejsca lekko zacienione). A ta roślina po prostu uwielbia nawilżone powietrze i jest odpowiednio higrofilna, ważne jest, aby starać się stale utrzymywać wilgotność gleby i zapewnić regularne obfite podlewanie.
