Dzwon Komarowa

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Dzwon Komarowa (łac. Campanula komarovii) - wieloletnie zioło z rodzaju Bell (łac. Campanula), należące do rodziny o tej samej nazwie Bellflower (łac. Campanulaceae). Ten gatunek z rodzaju jest bardzo rzadką rośliną, która wybrała ciepłe Terytorium Krasnodarskie na swoje miejsce zamieszkania.

Co masz na imię?

Dzwon Komarowa po raz pierwszy opisał sowiecki botanik Władimir Pietrowicz Malejew (1894 - 1941), który przez wiele lat pracował w słynnym Nikitskim Ogrodzie Botanicznym na Krymie. Pracował nie tylko w ogrodzie botanicznym, ale także studiował florę Krymu, Zakaukazia i Morza Śródziemnego. Wśród wielu roślin zbadanych i opisanych przez Malejewa był ten rodzaj dzwonu, któremu naukowiec nadał nazwę, która utrwaliła imię innego sowieckiego botanika.

Roślina otrzymała specyficzny epitet „komarovii” na cześć radzieckiego botanika Władimira Leontiewicza Komarowa (1869 - 1945), który dużo podróżował po naszym kraju, aby badać bogatą florę Rosji.

Opis

Gwarancją długowieczności Komarov Bell jest zdrewniały korzeń palowy, z którego na powierzchni ziemi wyrastają liczne wznoszące się pędy, zdrewniałe u podstawy i pokryte białawymi sztywnymi włoskami. Wysokość rośliny waha się od 30 do 70 centymetrów. Łodyga Dzwonu Komarowa jest rozgałęziona i pokryta liśćmi.

Oprócz liści na łodydze w pierwszym roku życia roślina tworzy luźną rozetę podstawną z liści podłużnie łopatkowatych, które zwężają się ku górze i u podstawy, tworząc uskrzydlony ogonek. Blaszka liściowa liści podstawowych po obu stronach ma ochronną powłokę ze sztywnych włosków. Krawędzie talerza zdobią pofalowane zęby. Ogólny wygląd podstawowych zielonych liści z fioletowym odcieniem wzdłuż krawędzi blaszki liściowej i gęstym pokwitaniem jest bardzo malowniczy i nawet bez kwiatów zasługuje na uwagę hodowców kwiatów. Liście Basal hibernują pod śniegiem bez dodatkowego schronienia, bez obawy o obniżenie słupa rtęci do minus 28 stopni.

Liście łodygowe znajdujące się w dolnej części łodygi przybierają postać liści przyziemnych, a wyżej położone wzdłuż łodygi zamieniają się w bezszypułkowe liście lancetowate, ozdobione drobno karbowanym brzegiem.

W czerwcu z kątów górnych liści rodzą się szypułki z jednym lub dwoma dużymi dzwoneczkami (do 5 centymetrów długości) z jasnofioletowo-niebieskimi płatkami. Podstawą efektownego długiego obrzeża jest malowniczy kielich złożony z jajowatych trójkątnych działek, gęsto pokrytych sztywnym białym włosiem. Włosy znajdują się również wzdłuż żył płatków, poza kwiatem dzwonka.

Uprawa w kulturze

Dziko rosnący dzwon Komarov to bardzo efektowna roślina o pięknych wzorzystych liściach i dużych dzwonkowatych kwiatach o długim okresie kwitnienia. Dodatkowy urok roślinie nadaje gęste pokwitanie twardych białych włosów. Swoją atrakcyjnością dzwonek z łatwością może konkurować z każdą rośliną ogrodową, a także chętnie będzie towarzyszył np. krzewom róż. Może rosnąć jako osobny krzew lub tworzyć małe malownicze grupy.

Dzwon Komarowa rośnie na wolności na suchych łąkach lub na zboczach wapiennych, dlatego nie toleruje stojącej wody podczas uprawy w kulturze, preferując suszę.

Roślina uwielbia słoneczne miejsca i toleruje zimowe mrozy, wytrzymując spadek temperatury powietrza do minus 28 stopni bez dodatkowego schronienia.

Dzwon Komarowa rozmnaża się przez natychmiastowe wysiewanie nasion w stałe miejsce, ponieważ roślina mając korzeń palowy nie toleruje dobrze przesadzania.