Uprawiana Koniczyna

Spisu treści:

Wideo: Uprawiana Koniczyna

Wideo: Uprawiana Koniczyna
Wideo: Miedze śródpolne i koniczyna w gospodarstwie ekologicznym 2024, Kwiecień
Uprawiana Koniczyna
Uprawiana Koniczyna
Anonim
Image
Image

Uprawiana koniczyna jest jedną z roślin z rodziny strączkowych, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Trifolium arvense L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny koniczyny orkowej, to po łacinie będzie ona brzmiała: Fabaceae Lindl.

Opis zaoranej koniczyny

Zaorana koniczyna znana jest również pod popularną nazwą foki. Koniczyna pługowa to roślina jednoroczna o prostych, rozgałęzionych, gęsto owłosionych pędach, których wysokość waha się od dziesięciu do trzydziestu centymetrów. Liście tej rośliny są tylko łodygami, są złożone i trójlistkowe, a także mają liście liniowo-podłużne i drobno ząbkowane. Kwiaty tej rośliny mają bardzo małą koronę, pomalowaną na jasnoróżowe odcienie. Taki brzeg będzie ukryty w głębi kielicha. Zaorane główki koniczyny wydają się dość puszyste ze względu na długie, kudłate zęby kielicha, które zachowają się podczas owocowania. Owocem zaoranej koniczyny jest jednoziarnista skórzasta fasola.

Kwitnienie tej rośliny następuje w okresie letnim. W warunkach naturalnych roślina ta będzie występować na terenie europejskiej części Rosji, na południu zachodniej Syberii, a jako roślina inwazyjna koniczyna płużna występuje na Kaukazie, Białorusi, Dalekim Wschodzie i Ukrainie. Do wzrostu roślina ta preferuje suche lasy, polany, grunty orne, suche łąki, głównie na piaszczystych glinach i piaskach.

Opis właściwości leczniczych koniczyny ornej

Zaorana koniczyna posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast zaleca się stosowanie ziela tej rośliny w celach leczniczych. Trawa zawiera łodygi, liście i główki kwiatowe. Taki surowiec z zaoranej koniczyny należy zbierać w okresie od czerwca do lipca.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością garbników, glikozydu tridomin, kwercetyny, substancji żywicznych, olejku eterycznego, witamin C i E, a także niewielkiej ilości alkaloidów i niektórych innych substancji w zielu tej rośliny. Zioło tej rośliny posiada bardzo skuteczne działanie przeciwzapalne, antyseptyczne, ściągające, przeciwbólowe, moczopędne i hipoglikemiczne.

Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, dość rozpowszechniony jest tu napar przygotowany na bazie ziela tej rośliny. Taki środek zaleca się przy biegunce, czerwonce, migrenie, nerwicy, chorobach nerek i pęcherza moczowego, uduszeniach, cukrzycy, zapaleniu oskrzeli, a także zapaleniu okrężnicy u dzieci. Okłady z tej rośliny można również stosować zewnętrznie na reumatyzm, dnę moczanową, kaszel i bóle w klatce piersiowej, a bulion na bazie zaoranej koniczyny stosować do przemywania wrzodów i ran ropnych.

W przypadku alergicznego zapalenia skóry zaleca się stosowanie następującego środka na bazie zaoranej koniczyny: aby przygotować taki środek, trzeba będzie wziąć trzy łyżeczki suchej trawy na jedną szklankę wrzącej wody. Powstałą mieszaninę należy gotować przez godzinę w szczelnym pojemniku, po czym taką mieszankę na bazie zaoranej koniczyny należy bardzo dokładnie przefiltrować. Przyjmuj takie lekarstwo powolnymi łykami, jedną trzecią lub jedną czwartą szklanki dwadzieścia minut przed rozpoczęciem posiłku cztery razy dziennie.

W przypadku okładów znieczulających stosuje się następujący środek: około trzech do czterech łyżek zaoranej koniczyny pobiera się i gotuje we wrzącej wodzie, a następnie powstałą mieszaninę zawija się w gazę. Do mycia ropnych ran stosuje się: weź trzy łyżki suchej trawy zaoranej koniczyny do dwóch szklanek wrzącej wody i nalegaj na godzinę, a następnie przefiltruj tę mieszaninę.

Zalecana: