Clarkia

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Clarkia - kultura kwitnienia; rodzaj roślin z rodziny Cyprys. Z wyglądu rodzaj Clarkia jest podobny do rodzaju Godetia. Rodzaj otrzymał swoją nazwę na cześć amerykańskiego kapitana (według innych źródeł - księdza) Williama Clarka, który przywiózł rośliny do Europy z Kalifornii. Rodzaj obejmuje około 40 gatunków. Siedlisko przyrodnicze - północno-zachodnie i zachodnie regiony Ameryki Północnej, rzadziej w Chile. W kulturze clarkia jest uprawiana jako roślina jednoroczna. Jest aktywnie wykorzystywany w ogrodnictwie ozdobnym.

Charakterystyka kultury

Clarkię reprezentują jednoroczne rośliny zielne do 1 m wysokości (w uprawie nie przekracza 60-70 cm) o gęstych, cienkich, owłosionych, wyprostowanych pędach, zdrewniałych u podstawy pod koniec wegetacji. Liście niebieskawo-zielone, często z czerwonawymi żyłkami, owalne lub wydłużone, owalne, rzadko ząbkowane wzdłuż krawędzi, siedzące, naprzemiennie.

Kwiaty są średnie lub duże, proste lub pełne (w zależności od gatunku i odmiany), regularne, białe, fioletowe, fioletowe, czerwono-różowe, różowe, pojedyncze lub zebrane w szczytowe kwiatostany w kształcie kolców lub racemose, wyposażone w kielich rurkowaty i korona, składająca się z czterech klapowanych płatków, zwężonych u podstawy.

Owoce to wydłużone, wieloziarniste kapsułki. Nasiona są małe, 1 g zawiera od 3000 nasion. Clarkia to atrakcyjna roślina ogrodowa o długim kwitnieniu i różnorodności kolorów. Kultura reprezentowana jest przez ogromną liczbę odmian, uderzających swoim pięknem, wyjątkowością i elegancją.

Powszeche typy

* Clarkia wdzięczna, czyli nagietek (łac. Clarkia unguiculata) - gatunek reprezentowany jest przez jednoroczne rośliny zielne do 70 cm wysokości, tworzące podczas wzrostu rozłożyste, gęsto rozgałęzione półkrzewy. Kwiaty są niebieskie, czerwono-różowe, czerwone, różowe, fioletowe, o średnicy nie większej niż 4-4,5 cm, pojedyncze lub zebrane w pędzel, mogą być proste lub podwójne. Owocem są wieloplemne, czworościenne kapsułki zawierające drobne, szorstkie, brązowe jajowate nasiona. Clarkia wdzięczna, czyli nagietek kwitnie od lipca do września.

* Clarkia ładna (łac. Clarkia pulchella) – gatunek reprezentują jednoroczne rośliny zielne o wysokości nie większej niż 40 cm o wąskich, spiczastych, długich, całych liściach koloru zielonego, często zebranych w podstawową rozetę. Kwiaty są regularne, proste lub podwójne, mają płatki, podzielone na trzy płaty szeroko rozchodzące się od siebie, pojedyncze lub zebrane w kilka kawałków w kątach liści.

* Clarkia frotte (łac. Clarkia elegans) - gatunek reprezentowany przez jednoroczne silnie rozgałęzione rośliny o wysokości do 65 cm (czasami do 90 cm) o ciemnozielonych liściach i dużych podwójnych kwiatach w kolorze liliowym, różowym, białym, fioletowym lub liliowym, zebrane w pędzel. Jeden z najbardziej atrakcyjnych i efektownych gatunków, zawiera wiele odmian.

Subtelności uprawy

Clarkia to kultura odporna na zimno, wilgoć i światło. Zalecana jest uprawa na stanowiskach słonecznych lub lekko zacienionych, chronionych przed zimnymi i przeszywającymi wiatrami, które mogą uszkodzić cienkie łodygi roślin. Clarkia jest wymagająca pod względem warunków glebowych. Obfite kwitnienie i aktywny wzrost można osiągnąć tylko na glebach żyznych, wilgotnych, luźnych, przepuszczalnych i lekko kwaśnych.

Uprawa na glebach ciężkich jest możliwa tylko pod warunkiem wysokiej jakości drenażu, na glebach silnie kwaśnych - wstępne wapnowanie. Nie toleruje kultury zbiorowiska na glebach podmokłych, suchych, ubogich, zarośniętych i podmokłych. Clarkia wysiewa się na otwartym terenie w pierwszej dekadzie maja. Rośliny są mrozoodporne, ale lepiej na noc przykryć sadzonki folią. Z reguły sadzonki pojawiają się 14-20 dni po siewie.

W fazie dwóch prawdziwych liści przeprowadza się przerzedzanie. Optymalna odległość między odmianami karłowatymi zwartymi wynosi 20 cm, odmiany wysokie i rozgałęzione - 25-30 cm. Opieka nad clarkią jest prosta, polega na umiarkowanym podlewaniu (ze wzrostem zużycia wody w czasie suszy), stosowaniu nawozów mineralnych co dwa tygodnie, usuwanie chwastów i spulchnianie w razie potrzeby, a także zwalczanie szkodników i chorób, które rzadko denerwują uprawę.