Dereń

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Cornel (łac. Cornus) - rodzaj roślin zielnych, krzewów i drzew z rodziny Cornelian. Rodzaj ma około 50 gatunków, według innych źródeł - 24 gatunki. W naturze derenie rosną w Europie, Ameryce Północnej, Indiach, Japonii i Chinach. Prawie wszystkie typy są bardzo dekoracyjne. Na terytorium Rosji uprawiany jest gatunek - dereń głów (łac. Cornus capitata) i dereń pospolity (łac. Cornus mas), chociaż inne gatunki ozdabiają wiele parków i ogrodów swoimi jasnymi kwiatami, a następnie owocami.

Charakterystyka kultury

Dereń to krzew lub drzewo o wysokości do 8 m z rozłożystą koroną i włóknistym systemem korzeniowym, leżące płytko. Młode pędy są zielonkawożółte, stare szarawe z pękającą korą. Liście bogatozielone, przeciwległe lub naprzemienne, owalne, długości od 3,5 do 8 cm, od spodu owłosione, od strony górnej gładkie z połyskiem. Kwiaty są złotożółte, różowawe, różowofioletowe lub białe (w zależności od gatunku i odmiany).

Owoce są podłużnie owalne, gruszkowate lub kuliste, najczęściej czerwone, rzadziej różowe lub czarne, zawierają jedno lub dwa nasiona. Owoce mogą mieć gładką, lekko wyboistą lub nierówną powierzchnię. Owoce dojrzewają w sierpniu-wrześniu. Derenie wyróżniają się zwiększoną odpornością na szkodniki i choroby, są stosunkowo odporne na suszę i bardzo dekoracyjne zarówno wiosną jak i jesienią.

Warunki uprawy

Dereń nie jest wybredny pod względem warunków wzrostu, może rozwijać się normalnie zarówno w półcieniu, jak i na otwartych, nasłonecznionych terenach. Ale głęboki cień może negatywnie wpłynąć na kwitnienie, a tym samym na tworzenie owoców.

Preferowane są gleby do uprawy derenia lekkie, piaszczysto-gliniaste lub gliniaste, obojętne lub lekko kwaśne. Rośliny można również uprawiać na glebach silnie kwaśnych, ale ze wstępnym wapnowaniem. Irga nie toleruje gleb słabych, ciężkich gliniastych, podmokłych i podmokłych. W przeciwnym razie kultura nie jest kapryśna.

Reprodukcja i sadzenie

Dereń rozmnaża się przez nasiona, odkłady, sadzonki i szczepienie. Do celów hodowlanych stosuje się metodę nasienną, ponieważ nasiona kiełkują bardzo wolno, a wyhodowane w ten sposób rośliny zaczynają owocować dopiero w 7-10 roku. Lepiej jest zbierać nasiona z zielonych owoców, ponieważ zarodek nasion powstaje na długo przed początkiem pełnej dojrzałości owocu, wtedy skorupa nasion tylko gęstnieje. Nasiona wysiewa się natychmiast na stałe miejsce w lipcu-sierpniu.

Po siewie gleba jest obficie i regularnie nawilżana, nie należy dopuścić do wysychania. Sadzonki derenia pojawiają się wiosną przyszłego roku. Kiełkowanie nasion wynosi 70-80%. Przy stosowaniu nasion z dojrzałych owoców, oprócz stratyfikacji, konieczne jest przeprowadzenie wertykulacji, czyli piłowanie nasion papierem ściernym lub moczenie przez pięć godzin w kwasie siarkowym 3-5, ale ta metoda jest bardzo niebezpieczna, szczególnie dla początkujących, ponieważ w tym przypadku możesz przypadkowo uszkodzić zarodek.

Wśród metod rozmnażania wegetatywnego najskuteczniejsze jest rozmnażanie przez nakładanie warstw. Dolne dwuletnie pędy rośliny matecznej są przygięte do ziemi, przypięte i przykryte ziemią. Aby przyspieszyć proces ukorzeniania, wskazane jest lekkie przycięcie kory na pędach i potraktowanie ich stymulatorami wzrostu. Zwykle warstwy zakorzeniają się po roku, po czym są oddzielane i sadzone w stałym miejscu.

Wycinanie dereni również nie jest zabronione, jednak nie zawsze można osiągnąć dobre rezultaty. Sadzonki przycina się w czerwcu-lipcu, następnie nasącza stymulatorami wzrostu np. heteroauxinem i wysadza w miejscu półcienistym w luźnej glebie. Na zimę nie w pełni ukorzenione sadzonki przykrywa się do izolacji, a następnej wiosny przesadza się je na stałe lub pozostawia w tym samym miejscu.

Opieka

Obfitość kwitnienia i plon zależy nie tylko od wieku krzewu lub drzewa, ale także od ogólnego stanu, a raczej od warunków pielęgnacji i uprawy. Dbanie o dereń jest proste, polega na regularnym podlewaniu, odchwaszczaniu i karmieniu.

Wczesną wiosną pod uprawę stosuje się nawozy azotowo-fosforowe, a na początku sierpnia nawozy potasowe. Cornel jest pozytywnie związany z wapnowaniem, dlatego pożądane jest wprowadzenie wapna. Nie należy wykonywać głębokiego kopania gleby w strefie blisko pnia, optymalnie jest poluzować ją na głębokość 5-6 cm, w przeciwnym razie system korzeniowy może ulec uszkodzeniu.