2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Musztarda Morska (łac. Cakile) - rodzaj jednorocznych roślin zielnych należących do rodziny kapustowatych (łac. Brassicaceae). To wcale nie jest roślina, z której nasion wytwarza się musztardę w proszku, która nadaje pikantny aromat potrawom mięsnym i leczy z przeziębienia. I nie rośnie w morzu, ale, jak większość roślin lądowych, na ziemi. Ale roślina woli osiedlać się nad brzegiem morza, szeleszcząc liśćmi w rytm fal morskich na brzeg. Morze pomaga roślinie podróżować po całym świecie, przenosząc jej nasiona na nowe brzegi.
Opis
Rośliny z rodzaju musztarda morska to jednoroczne rośliny zielne, których łodyga jest prosta lub leży na powierzchni ziemi. Gatunki wspólne dla Europy i Ameryki Północnej rosną na wybrzeżach morskich, często ukrywając się na wydmach przybrzeżnych. Wysokość roślin w zależności od warunków życia waha się od piętnastu do sześćdziesięciu centymetrów.
Łodygi roślin pokryte są mięsistymi, niebiesko-zielonymi liśćmi, które mogą być całe, z dużą, owalną, wydłużoną blaszką liściową i piękną falistą krawędzią, zwężającą się ku podstawie w krótki ogonek lub pierzasto rozcięty, bardzo dekoracyjny. Oto taki piękny krzew, który rośnie w Afryce Północnej, na południowym zachodzie Maroka:
Kwiaty musztardy morskiej mają tradycyjną formę dla roślin z rodziny kapustowatych (lub krzyżowych) w postaci miniaturowego krzyża czterech płatków. Płatki są zwykle od lawendy do bieli. Płatki mają około jednego centymetra długości. Kwiaty tworzą szczytowe kwiatostany racemose. Działki kwiatu nie są takie same, ponieważ boczne działki kielicha mają niewielki obrzęk u podstawy. W środku kwiatu znajduje się sześć pręcików z gruczołami.
Owocem musztardy morskiej jest strąk z dwiema częściami, z których jedna (dolna) pozostaje przytwierdzona do rośliny, a druga (górna) odrywa się i oddawana jest woli wiatru i wody.
Odmiany
W rodzaju jest co najmniej siedem gatunków:
* musztarda arabska (łac. Cakile arabica)
* Musztarda arktyczna (łac. Cakile arctica)
* Bezzębna musztarda morska (łac. Cakile edentula)
* Musztarda z Morza Czarnego (łac. Cakile euxina)
* musztarda morska łuskana (łac. Cakile geniculata)
* Musztarda lancetowata (łac. Cakile lanceolata)
* Przybrzeżna musztarda morska (łac. Cakile maritima).
Musztarda morska w diecie człowieka
Młode łodygi i liście są używane przez ludzi świeżych jako warzywa witaminowe.
Olej pozyskiwany z dojrzałych nasion rośliny jest stosowany jako dodatek do żywności.
Lecznicze zdolności musztardy morskiej
Do celów leczniczych stosuje się dojrzałe nasiona gorczycy morskiej, z których wyciskany jest olej, zawierający wiele przydatnych składników. Zawiera: glikozydy, fitosterole, fitoncydy, chlorofil, olejki eteryczne oraz szereg witamin („A”, „B3”, „B4”, „B6”, „D”, „F”, „E”, „K”, "P").
Tradycyjni uzdrowiciele używają olejku z musztardy morskiej jako ogólnego toniku.
Zalecana:
Musztarda
Musztarda to jedna z najstarszych i najpopularniejszych przypraw, którą trzy tysiące lat temu stosowano jako przyprawę kulinarną. Ponadto musztardę stosowano również jako lekarstwo. W sumie istnieją trzy rodzaje musztardy: czarna, biała i brązowa.
Musztarda Biała
Gorczyca biała (łac. Sinapis alba) - rodzaj jednorocznych roślin zielnych z rodzaju Musztarda z rodziny Cruciferous, czyli Kapusta. Inna nazwa to musztarda angielska. Ojczyzną gorczycy białej jest Morze Śródziemne, skąd roślina rozprzestrzeniła się na prawie wszystkie kraje europejskie, Amerykę Północną i Południową, Indie, Afrykę Północną itp.
Musztarda Polna
Musztarda polna jest jedną z roślin z rodziny krzyżowych, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Sinapis arvensis L. Jeśli chodzi o łacińską nazwę samej rodziny gorczycowych, po łacinie będzie ona brzmiała tak: Brassicaceae Burnett.
Musztarda Sarepta
Musztarda Sarepta (łac. Brassica juncea) - jednoroczna roślina z rodziny krzyżowych, czyli kapusta. Inne nazwy to musztarda rosyjska, musztarda szara, kapusta sarepta. Siedlisko naturalne - stepy Syberii Południowej, Azji Środkowej, Mongolii i północnych Chin.
