Najdelikatniejsza Miodunka

Spisu treści:

Wideo: Najdelikatniejsza Miodunka

Wideo: Najdelikatniejsza Miodunka
Wideo: Miodunka plamista - W naszym ogrodzie, odc. 25 2024, Kwiecień
Najdelikatniejsza Miodunka
Najdelikatniejsza Miodunka
Anonim
Image
Image

Najdelikatniejsza miodunka jest jedną z roślin z rodziny ogórecznika, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Pulmonaria dacica Simon K. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny najbardziej miękkich miodunka to po łacinie będzie to: Boraginaceae Juss.

Opis najdelikatniejszej miodunki

Najmiększy miodunka znana jest pod takimi popularnymi nazwami jak: miodunka i spadzi. Najdelikatniejszy miodunka to wieloletnie zioło, obdarzone dość gęstym kłączem, pomalowane na ciemnobrązowe odcienie i osadzone w płaty przypominające sznurek z przybyszowymi korzeniami. Wysokość łodyg tej rośliny będzie wahać się od trzydziestu do pięćdziesięciu centymetrów, najczęściej taka łodyga będzie obdarzona silnym pokwitaniem. Podstawowe liście najdelikatniejszej miodunki są dość duże, ich długość sięga trzydziestu centymetrów, będą aksamitne i eliptyczne. W tym przypadku liście łodyg tej rośliny są znacznie mniejsze niż liście podłużne. Kwiaty miodunki są prawidłowe, początkowo są pomalowane na różowo, a po zapyleniu nabierają fioletowo-niebieskiego koloru. Takie kwiaty będą rurkowate, zebrane w lekko opadające pędzle. Kwitnienie najdelikatniejszej miodunki przypada na okres od końca kwietnia do połowy maja. Owoce tej rośliny to błyszczące, jajowate orzechy, pomalowane na czarno. Gdy owoce dojrzeją, łodyga tej rośliny obumiera i rozpoczyna się rozwój podstawowej rozety.

W warunkach naturalnych najdelikatniejszy miodunka znajduje się na terytorium Syberii Zachodniej, Środkowej i Wschodniej w pasie górsko-leśnym, strefach leśnych i leśno-stepowych. Do wzrostu roślina ta preferuje leśne łąki i rzadkie lasy wzdłuż krawędzi.

Opis właściwości leczniczych najdelikatniejszej miodunki

Najdelikatniejsza miodunka ma bardzo cenne właściwości lecznicze, których obecność zaleca się wyjaśnić zawartością w tej roślinie saponin, karotenu, polisacharydów, śluzu i garbników, rutyny, flawonoidów, kwasu askorbinowego, a także duża ilość mikroelementów: tlenek krzemu, mangan, potas, wapń i żelazo.

Należy zauważyć, że eksperyment dowiódł pozytywnego wpływu tej rośliny na skład krwi podczas procesów nowotworowych, a najdelikatniejszy miodunka wykazał również zdolność do wzmacniania działania różnych środków przeciwnowotworowych. Udowodniono naukowo, że roślina ta reguluje równowagę kwasowo-zasadową organizmu.

Jeśli chodzi o medycynę tradycyjną, dość rozpowszechniony jest tu napar, który przygotowywany jest na bazie ziela tej rośliny. Napar ten zalecany jest do stosowania w chorobach płuc jako cenny emolient i środek wykrztuśny, a napar ten stosuje się również przy anemii, zapaleniu płuc, zapaleniu pęcherza moczowego, zapaleniu oskrzeli i zaburzeniach przemiany materii. Ponadto dopuszczalne jest stosowanie najdelikatniejszej miodunki do egzemy, jako środka przeciwzapalnego, ściągającego i hemostatycznego w różnych chorobach wątroby, chorobach kobiecych, zapaleniu nerek i różnych krwawieniach. Zaleca się nakładanie zmiażdżonych liści tej rośliny na ropne rany, aby szybciej się zagoiły. Należy zauważyć, że ta roślina jest jadalna: najdelikatniejsza miodunka jest często używana do robienia zup i różnych sałatek witaminowych. Z jadeitem cztery łyżeczki ziół nalega się w dwóch szklankach wrzącej wody przez dwie godziny, a następnie trzy do czterech razy przed posiłkami, jedną trzecią szklanki.

Zalecana: