Śmierdzący Wąż

Spisu treści:

Wideo: Śmierdzący Wąż

Wideo: Śmierdzący Wąż
Wideo: Sporo NOWOŚCI‼️I to nie tylko węże... 😁🥳🤯 2024, Marsz
Śmierdzący Wąż
Śmierdzący Wąż
Anonim
Image
Image

Śmierdzący wąż jest jedną z roślin z rodziny warg sromowych, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Dracocephalum fetum Bunge. Jeśli chodzi o samą nazwę śmierdzącej rodziny wężogłowych, to po łacinie będzie to tak: Lamiaceae Lindl.

Opis śmierdzącego wężowego głowy

Śmierdzący wężogłowy to roczna roślina obdarzona czerwonawą łodygą, która jest krótko owłosiona, najczęściej taka łodyga jest rozgałęziona od podstawy, a jej wysokość wynosi około pięciu do piętnastu centymetrów. Liście tej rośliny mogą być zarówno jajowate, jak i podłużno-jajowate, takie liście zwężają się ku nasadzie. Kwiaty śmierdzącego wężogłowego są na krótkich nogach w sześciokwiatowych fałszywych okółkach, które znajdują się na końcu łodygi. Długość kielicha wynosi od ośmiu do dziewięciu milimetrów, jest dwuwargowy, a obwódka jest pomalowana na jasnofioletowe odcienie, a jego długość wynosi od piętnastu do osiemnastu milimetrów.

Kwitnienie śmierdzącego wężogłowego przypada na okres od czerwca do sierpnia. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terytorium Mongolii, a także w regionach Daursky i Angara-Sayan w zachodniej Syberii. Do wzrostu roślina preferuje miejsca wzdłuż drogich, skalistych zboczy stepowych w pobliżu mieszkań aż do pasa górskiego.

Opis właściwości leczniczych śmierdzącego wężogłowego

Wężogłowy śmierdzący posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, a ziele tej rośliny zaleca się stosować w celach leczniczych. Trawa zawiera liście, kwiaty i łodygi. Obecność tak cennych właściwości leczniczych tłumaczy się zawartością w roślinie flawonoidów i olejku eterycznego.

Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, dość rozpowszechniony jest tu napar przygotowany na bazie liści lub kwiatów tej rośliny. Takie fundusze są zalecane do stosowania w wymiotach i biegunce, a także jako środek do gojenia się ran i środek hemostatyczny.

Proszek z kwiatów tej rośliny stosowany jest w walce ze szkorbutem i jego powikłaniami, a także w wodobrzuszu, artretyzmie oraz jako środek przeciwgorączkowy. Napar z tego zioła stosuje się na zapalenie dziąseł i jamy ustnej. Posiekane świeże, śmierdzące zioło wężogłowego jest stosowane miejscowo jako środek gojący rany na różne skaleczenia, rany, ropnie i czyraki. Należy zauważyć, że skład chemiczny tej rośliny nie został jeszcze w pełni zbadany, dlatego możliwe jest, że pojawią się nowe środki oparte na śmierdzącym główce węża.

W przypadku zapalenia jamy ustnej i zapalenia dziąseł, do płukania, a także w postaci płynów, jako środek do gojenia ran stosuje się: do przygotowania takiego środka za pół godziny pobiera się trzy łyżki pokruszonych suchych liści śmierdzącego wężowego głowy litr wrzącej wody. Powstałą mieszaninę należy pozostawić na dwie godziny, po czym środek ten jest bardzo dokładnie filtrowany. Weź taki środek na biegunkę i wymioty jedną trzecią szklanki lub pół szklanki trzy razy dziennie przed rozpoczęciem posiłku. Ważne jest, aby pamiętać, że aby osiągnąć największą skuteczność przy przyjmowaniu takiego remedium opartego na śmierdzącym łbie węża, należy nie tylko ściśle przestrzegać wszystkich zasad przygotowania takiego remedium, ale także wszystkich zasad przyjmowania tego remedium.

Na wodobrzusze, artretyzm oraz jako środek przeciwgorączkowy zaleca się stosowanie proszku z śmierdzących kwiatów wężogłowych. Takie lekarstwo przyjmuje się jeden gram trzy razy dziennie, popijając dużą ilością wody.

Zalecana: