2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Żuraw Stefana jest jedną z roślin z rodziny pelargonii, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Erodium stephanianum Wild. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny żurawi Stefana, to po łacinie będzie to tak: Geraniaceae Juss.
Opis żurawia Stefana
Żuraw Stefana to wieloletnia roślina, która jest spłaszczona, a poniżej posiada domieszkę dość długich, spłaszczonych włosków. Łodygi tej rośliny rosną, ich wysokość wynosi około pięćdziesięciu do sześćdziesięciu centymetrów. W zarysie liście będą jajowate, podwójnie pierzasto rozcięte na ostre, lancetowate i całkowicie klapowane płaty, wyposażone w segmenty biegnące wzdłuż trzonu. Liście są pomalowane na fioletowe odcienie, ich długość wynosi od sześciu do ośmiu milimetrów, długość zaworów wynosi jeden milimetr, a wylewka osiąga długość od trzydziestu do czterdziestu milimetrów.
Żuraw Stefana kwitnie w okresie od lipca do sierpnia. W warunkach naturalnych roślina znajduje się w regionie Ałtaju Syberii Zachodniej, na Dalekim Wschodzie, w Azji Środkowej, a także w regionach Angara-Sayan i Daursk we wschodniej Syberii. Jeśli chodzi o ogólną dystrybucję, roślina ta znajduje się w Tybecie, Mongolii, Japonii, Półwyspie Koreańskim, a także w północno-zachodnich i północno-wschodnich Chinach. Żuraw Stefana rośnie najczęściej w obwodzie irkuckim, w Republice Buriacji i na Terytorium Zabajkalskim.
Do wzrostu roślina ta preferuje miejsca wzdłuż brzegów rzek, ugorów, poboczy dróg, a także stepów i skalistych zboczy. Dojrzewanie owoców przypada na wrzesień.
Opis właściwości leczniczych żurawia Stefana
Żuraw Stefana obdarzony jest bardzo cennymi właściwościami leczniczymi, a ziela tej rośliny zaleca się stosować w celach leczniczych. Obecność tak cennych właściwości leczniczych tłumaczy się zawartością garbników i olejku eterycznego w roślinie. Należy zaznaczyć, że surowcem jest cała wysuszona nadziemna część żurawia Stefana. Roślina ta zawiera również kwercetynę i inne flawonoidy.
Roślina pomaga zlikwidować zablokowanie kanałów krążenia pobocznego, a także powstrzyma biegunki i zmniejszy objawy reumatyczne. Żuraw Stefana uważany jest również za bardzo cenny środek przeciwzapalny i ściągający.
Stwierdzono w badaniach laboratoryjnych, że wywar na bazie ziela tej rośliny posiada właściwości przeciwbakteryjne wobec patogenów czerwonki, diplokoków i gronkowca złocistego. Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj zaleca się wywar z dziewięciu do piętnastu gramów trawy do stosowania przy drobnych urazach, reumatycznym bólu stawów, ostrym zapaleniu żołądka i jelit, pęcherzach rogówki, zaburzeniach miesiączkowania i zapaleniu nerwu kulszowego.
Na wszystkie powyższe schorzenia, w tym stany zapalne nerwu kulszowego i bóle reumatyczne stawów, zaleca się stosowanie środka opartego na żurawiu Stefana. Aby przygotować taki produkt, musisz wziąć sto dwadzieścia gramów trawy na litr wódki. Otrzymaną mieszaninę należy podawać w infuzji przez pięć do siedmiu dni, po czym tę mieszaninę bardzo dokładnie filtruje się. Taki środek zażywa się na bazie żurawia Stefana dwa razy dziennie za małą szklankę, o objętości około piętnastu mililitrów. Należy zauważyć, że aby osiągnąć największą skuteczność podczas przyjmowania takiego leku, należy nie tylko przestrzegać wszystkich norm jego przygotowania, ale także ściśle przestrzegać wszystkich cech jego odbioru.
