Wytrwałe Pełzanie

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Wytrwałe pełzanie jest jedną z roślin rodziny zwanej labiates, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Ajuga reptans L. Jeśli chodzi o nazwę rodziny pełzających wytrwałych, po łacinie będzie ona brzmiała: Lamiaceae Lindl.

Opis pełzającego ocalałego

Wytrwałe pełzanie to wieloletnie zioło, obdarzone kudłatą prostą czworościenną łodygą, a także dość długimi pędami ukorzeniającymi się, których wysokość będzie wynosić około dziesięciu do trzydziestu czterech centymetrów. Liście tej rośliny mogą być podłużne, odwrotnie jajowate lub owalne. Liście podstawy są większe i dłuższe petiolate, są wyposażone w rozstawione zęby. Liście łodygowe będą bezszypułkowe i ząbkowane, podczas gdy przylistki będą w większości całe i pełne, u podstawy pomalowane na niebieskawe odcienie. Kwiaty pełzających wytrwałych będą jednowargowe, pomalowane na niebiesko lub niebiesko, czasami takie kwiaty mogą być różowe lub białe. Takie kwiaty są zbierane w fałszywe spirale po sześć do ośmiu kawałków. Takie okółki tworzą na końcu łodygi mniej lub bardziej gęsty kwiatostan, który będzie miał kształt kolca. Owoce tej rośliny będą składały się z czterech lekko owłosionych orzechów, będą one pomarszczone i zlokalizowane na samym dnie kielicha.

Kwitnienie pełzających wytrwałych przypada na okres od maja do czerwca. W warunkach naturalnych roślinę tę można znaleźć na terenie europejskiej części Rosji, a także na Kaukazie i Ukrainie. Do wzrostu roślina preferuje krzewy, pola, łąki, skraj lasu i polany leśne.

Opis właściwości leczniczych pełzającego wytrwałego

Owad pełzający posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, a ziele i liście tej rośliny zaleca się stosować w celach leczniczych. Trawa zawiera kwiaty, łodygi i liście. Surowce tej rośliny należy zbierać od maja do czerwca.

Należy zauważyć, że skład chemiczny tej rośliny nie został jeszcze w pełni poznany. Niezawodnie wiadomo, że alkaloidy są obecne w pełzających wytrwałych. Roślina ma działanie moczopędne, przeciwzapalne, napotne, gojące rany, ściągające i poprawiające metabolizm.

Jeśli chodzi o medycynę tradycyjną, zaleca się stosowanie naparu z ziela tej rośliny do leczenia malarii: jedną łyżkę stołową należy rozpuścić w szklance wrzącej wody, aby przygotować takie lekarstwo. Należy zauważyć, że takie narzędzie było szeroko stosowane nawet podczas wojny krymskiej. Również w medycynie ludowej właściwości takiej rośliny wykorzystuje się w przypadku zapalenia żołądka, biegunki, kamicy żółciowej, wrzodów żołądka i dwunastnicy, gruźlicy płuc, reumatyzmu, krwioplucia i zapalenia żeńskich narządów płciowych, a także jako środek napotny na różne przeziębienia.

Zewnętrznie napar z pełzającego ziela stosuje się w postaci balsamów i płukanek na wrzody, oparzenia i rany. W postaci płukania napar ziołowy stosuje się w procesach zapalnych i objawach błony śluzowej jamy ustnej, a także w zapaleniu dziąseł i migdałków. Sokiem z ziela tej rośliny smaruje się odciski i piegi, a także wysypki po użądleniu pszczół, pleśniawki u dzieci i oparzeniach.

Zmiażdżone świeże liście można nakładać na skaleczenia, rany i ropne rany. Zaleca się mycie włosów naparem z ziół lub liści w celu przyspieszenia wzrostu włosów.

W przypadku zapalenia jamy ustnej należy zastosować następujące lekarstwo: do jego przygotowania weź dwie łyżeczki ziół, a następnie nalegaj na dwie godziny w jednej szklance wrzącej wody, po czym mieszaninę dokładnie przefiltrowano. Weź to lekarstwo jedną łyżkę stołową trzy razy dziennie.