Belvalia

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Belvalia (łac. Bellevalia) - kultura kwiatów; rzadki gość domków osobistych i letnich; rodzaj rodziny szparagów. Rodzaj otrzymał swoją nazwę na cześć Pierre'a Belvala - założyciela francuskiego ogrodu botanicznego z siedzibą w Montpellier. Rodzaj ma nie więcej niż pięćdziesiąt gatunków (według innych źródeł - ponad 60), z których większość naturalnie rośnie w krajach europejskich. Nieco ponad dziesięciu przedstawicieli rodzaju znajduje się w Turcji i Izraelu. W Rosji, w szczególności na Krymie i Kaukazie, można uchwycić tylko dwa widoki. Typowe siedliska to zbocza gór i stepy.

Charakterystyka kultury

Belvalia jest reprezentowana przez wieloletnie rośliny bulwiaste, powstałe podczas wzrostu liści lancetowatych, zebrane w podstawowe grona. Kwiaty z kolei są małe, większe u podstawy i małe u góry, zebrane w ciężkie kwiatostany racemose.

Kwiaty są obdarzone zrośniętym, rurkowatym okwiatem w kształcie dzwonu, z prostymi zębami. Odcień okwiatu zależy wyłącznie od gatunku, może być fioletowy, niebieski, żółtawy lub zielonkawobiały. Dwie ostatnie pod koniec kwitnienia nabierają brązowawego koloru.

Owocem są trójdzielne torebki z małymi, gładkimi, szaro-szarymi nasionami. Kwitnienie większości przedstawicieli rodzaju obserwuje się późną wiosną, zwykle w drugiej - trzeciej dekadzie maja. W kulturze stosuje się głównie te gatunki, które są obdarzone niebieskim lub fioletowym okwiatem, ponieważ mają wyższe właściwości dekoracyjne.

Powszeche typy

• Belvalia zygomorpha (łac. Bellevalia zygomorpha) Reprezentują ją wieloletnie rośliny zielne, obdarzone dużą owalną cebulką pokrytą szaroczarnymi łuskami pochwowymi. Łodyga osiąga wysokość 50-60 cm, liście są szerokie, podłużne, lancetowate lub w kształcie pasa, zebrane w pęczki. Pędzle są luźne, ale zawierają ogromną ilość kwiatów. Z kolei okwiat ma nieregularny kształt, może być fioletowy lub niebieski, bliżej kwitnienia nabiera brązowo-zielonego koloru.

• Belvalia długa kolumna (łac. Bellevalia longistyla) Jest reprezentowany przez wieloletnie rośliny bulwiaste o wysokości nie większej niż 40 cm, które mają dość grubą, soczystą, wydrążoną łodygę, której dolna część jest ozdobiona pęczkiem składającym się z szerokich liści lancetowatych, zwężonych u podstawy. Kwiaty są zebrane w wielokwiatowe długie grona o piramidalnym kształcie. Okwiat jest wydłużony, blady, liliowy z brązowawym odcieniem, w miarę zanikania nabiera fioletowego koloru z zaczerwienieniem.

• sarmacka Belvalia (łac. Bellevalia sarmatica) reprezentowane przez wieloletnie rośliny bulwiaste o liściach lancetowatych, zebrane w pęczek. Kwiatostany racemous, umiarkowanie luźne, wielokwiatowe. Okwiat jest rurkowaty, w kształcie dzwonu, zielonkawo-biały lub zielonkawo-żółty. Szypułki są odrzucane, dłuższe niż kwiaty. Kwitnienie obserwuje się w drugiej dekadzie maja. Należy zauważyć, że omawiany gatunek występuje naturalnie na Krymie, a w mniejszych ilościach na Kaukazie.

• Bellevalia hiacyntowa (łac. Bellevalia hyacinthoides) Jest reprezentowany przez wieloletnie rośliny bulwiaste, nieprzekraczające wysokości 12-15 cm, zgodnie z cechami zewnętrznymi roślina przypomina hiacynt, dlatego otrzymała tę nazwę. Liście przedstawiciela rozważanego rodzaju są wydłużone, soczyste. Kwiaty są małe, okwiat jest niebieski z ciemnym paskiem. Obfite kwitnienie przypada na trzecią dekadę maja. Gatunek nadaje się do dekoracji zjeżdżalni alpejskiej lub innych klombów, w tym kwiatów karłowatych lub roślin ozdobnych.

Rosnące funkcje

Balvalia to kultura kochająca światło i ciepło. Zaleca się sadzenie go w dobrze oświetlonych miejscach o pożywnych, wilgotnych, luźnych, lekkich glebach. Niektóre gatunki należą do kategorii odpornych na zimę, nie trzeba ich kopać jesienią, wystarczy przykryć nasadzenia grubą warstwą naturalnego materiału, na przykład świerkowych gałęzi lub opadłych liści. Gatunki odporne na mróz zaleca się wykopać, przesadzić do doniczki i przenieść do ciepłego pomieszczenia.

Dbanie o kulturę nie nastręcza trudności. Bellvalle należy systematycznie i umiarkowanie podlewać, usuwać chwasty i karmić. Top dressing powinien być przeprowadzany co dwa tygodnie przy użyciu nawozów mineralnych i organicznych. Jeśli przegapisz procedurę, najprawdopodobniej rośliny nie zadowolą się aktywnym wzrostem, a tym bardziej obfitym kwitnieniem.