Barwinek

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Barwinek (łac. Vinca) - kultura kwiatów; roślina wieloletnia z rodziny Apocynaceae. Inne nazwy to cmentarzysko, trawa trumienna. W warunkach naturalnych barwinek rośnie w Azji, Afryce Północnej, a także w umiarkowanych regionach Europy.

Charakterystyka kultury

Barwinek to wiecznie zielony lub liściasty krzew lub trawa o wyprostowanych, silnie rozgałęzionych pędach. Liście są ciemnozielone, gładkie z połyskiem lub skórzaste, eliptyczne lub jajowate, przeciwnie.

Kwiaty są duże, samotne, pachowe, osiągające 3-7 cm średnicy, kielich mały, z wąskimi i ostrymi płatkami, u podstawy wyposażony w miniaturowe ząbki. Korona jest spleciona, w kształcie lejka, z długą cylindryczną rurką nagą lub owłosioną w gardle, ma pięcioczęściową kończynę w kształcie koła. Owoc to podwójnie cylindryczna ulotka. Nasiona są wydłużone, bez pęczka.

Warunki uprawy

Barwinek dobrze się rozwija i obficie kwitnie zarówno na stanowiskach słonecznych, jak i zacienionych. Uprawa nie wymaga warunków glebowych, najlepiej jednak rozwija się na glebach żyznych, luźnych, umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych o odczynie obojętnym.

Reprodukcja i sadzenie

Barwinek jest rozmnażany przez nasiona, sadzonki, nawarstwianie i dzielenie buszu. W formie uprawnej barwinek rzadko daje nasiona, dlatego najczęściej rozmnaża się go przez sadzonki. Sadzonki są cięte na przełomie sierpnia i września. Sadzonki ukorzeniają się wystarczająco szybko i pod koniec września są przesadzane na stałe miejsce. Młode rośliny na zimę mulczuje się torfem lub humusem, zwłaszcza w przypadku dojrzewającego barwinka.

Zimozielone formy barwinków są rozmnażane przez nawarstwianie, w tym celu ułożone pędy są przypinane do gleby w płytkich rowkach. Natychmiast po ukorzenieniu sadzonki są usuwane z rośliny matecznej. Przy odpowiedniej pielęgnacji i sprzyjających warunkach kultura silnie rośnie i wypiera inne rośliny, dlatego należy ją terminowo przerzedzać i przesadzać.

Opieka

Barwinek jest uważany za kulturę stabilną i bezpretensjonalną. Wymaga regularnego i umiarkowanego podlewania, szczególnie w okresie kwitnienia. Barwinek pozytywnie reaguje na karmienie nawozami organicznymi i mineralnymi. Aby uzyskać bardziej bujne krzewy, młode rośliny są ściskane. Większość barwinków jest mrozoodporna, ale w warunkach centralnej Rosji wymagają schronienia na zimę. Rośliny rzadko są dotknięte chorobami i szkodnikami, dlatego zabiegi profilaktyczne nie są potrzebne.

Podanie

Barwinek to kwitnąca i bardzo dekoracyjna roślina, często używana do kształtowania zacienionych obszarów. Mały barwinek harmonijnie pasuje do ogrodów skalnych - skalniaków i ogrodów skalnych. Rośliny uprawia się również pod koronami drzew i bujnych krzewów. Barwinek jest również używany jako roślina glebowa.

Niektóre formy uprawia się w pojemnikach i doniczkach, np. barwinek ziołowy lub barwinek różowy. Szczególnie efektownie prezentuje się drugi gatunek, którego pędy pięknie wiszą na ściankach pojemnika i przykrywają zielonym „płaszczem”. Idealnymi partnerami kultury są krzewy i drzewa ozdobne, a także odporne na cień i niskie rośliny, takie jak chwast kozi, miodunka, pierwiosnek, plwocina, hiacyna, heuchera, niezapominajka itp.

Roślinę stosuje się również w medycynie ludowej, uważa się, że barwinek jest przydatny przy biegunce, szkorbutu, krwawieniu i bólu zębów. Wszystkie części rośliny zawierają alkaloid, który ma właściwości hamujące podziały komórkowe i zapobiegające powstawaniu różnego rodzaju nowotworów. Ekstrakty i związki Vinca są stosowane w lekach immunosupresyjnych, przeciwnowotworowych i nootropowych.