Gorichnik

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Horichora (łac. peucedanum) - rodzaj wieloletnich roślin z rodziny Umbrella. Inne nazwy to górski, żebro Adama, korzeń królewski, czapka bojara, mikstura króla, krinichnik lub gircha. W naturze las górski występuje w Afryce Środkowej i Południowej oraz w Eurazji.

Charakterystyka kultury

Alpinista to roślina zielna o potężnej łodydze i dobrze rozwiniętym systemie korzeniowym. Liście złożone, pierzasto wycięte. Kwiaty są małe, białe lub zielonkawe, zebrane w baldaszkowate kwiatostany, jak wszyscy członkowie rodziny Umbrella. Płatki są karbowane, szeroko jajowate. Owoce są eliptyczne lub szerokoeliptyczne, z jednej strony ściśnięte. Owoce podzielone są na dwa półowoce z wystającymi nitkowatymi żebrami w ilości trzech kawałków.

Wszystkie rodzaje roślin górskich mają właściwości lecznicze. Najczęściej w medycynie ludowej stosuje się ogrodnictwo Morrisona. Gatunek reprezentowany jest przez rośliny z pojedynczą łodygą o wysokości do 150 cm, podczas wzrostu liście tworzą gęstą rozetę. Kwiaty zbierane są w bujne parasole, składające się z 30-40 promieni. Góral Marrison kwitnie długo i obficie w lipcu-sierpniu. Owoce dojrzewają we wrześniu. Obszar przyrodniczy - Zachodnia Syberia, Ałtaj i Kazachstan.

Rosnące funkcje

Nie ma trudności w uprawie roślin. Nasiona wysiewa się przed zimą, a wraz z nadejściem stabilnego upału dają przyjazne i obfite pędy, które przerzedzają się w fazie dwóch prawdziwych liści. Roślinę ogrodniczą wysiewa się w rowki. Głębokość siewu wynosi 1,5-2 cm, do siewu wiosennego wymagana jest stratyfikacja nasion, która trwa około 30-40 dni.

Zaleca się uprawę ogrodu górskiego w miejscach silnie oświetlonych lub w półcieniu. Odległość między roślinami wynosi 35-40 cm, a ogród górski nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Rzadkie podlewanie, pielenie i rozluźnienie. W przyszłości kultura będzie się rozmnażać przez samosiew.

Pusty

Korzenie zbiera się późną jesienią lub wiosną. Korzenie są wykopywane, oczyszczane z ziemi, myte, krojone na małe kawałki i suszone w ciemnym, wentylowanym pomieszczeniu. Pozostałe rośliny są zbierane podczas masowego kwitnienia.

Korzyści i aplikacje

Korzenie alpinisty są bogate w kumaryny i sacharozę. Liście są bogate w peucetynę, a kwiaty w glikozydy izoramnetyny, kempferol i kwercetynę. Napary i wywary ogrodnicze stosuje się w leczeniu raka piersi i innych nowotworów złośliwych, a także miażdżycy, bólów zębów, reumatyzmu, dny moczanowej, padaczki i astmy oskrzelowej. Roślina ma działanie napotne, gojące rany i moczopędne.