Szorstka Goryczka

Spisu treści:

Wideo: Szorstka Goryczka

Wideo: Szorstka Goryczka
Wideo: Goryczka Bezłodygowa - Poradnik Ogrodowy #160 2024, Marsz
Szorstka Goryczka
Szorstka Goryczka
Anonim
Image
Image

Szorstka goryczka jest jedną z roślin z rodziny goryczki, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Gentiana scabra Bunge. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny surowej goryczki, po łacinie będzie ona wyglądać tak: Gentianaceae Juss.

Opis goryczki szorstkiej

Szorstka goryczka to wieloletnie zioło, którego wysokość sięga od trzydziestu do pięćdziesięciu centymetrów. Ta roślina będzie wyposażona w dość potężny system korzeniowy. Łodygi goryczki szorstkiej są nieliczne, a liście na wierzchu będą pomalowane na ciemnozielone odcienie, a na dole będą jaśniejsze. Takie liście będą również miały trzy nerwy, a wzdłuż krawędzi i wzdłuż nerwów są ostre i delikatnie szorstkie, owalne lub jajowate. Długość liści goryczki szorstkiej będzie wynosić około dwóch i pół do siedmiu centymetrów, a szerokość będzie równa siedemdziesięciu milimetrom do trzech centymetrów. Kwiaty są w pęczkach na samym szczycie łodygi lub w samych kątach górnych liści, takie kwiaty są owinięte w liście wierzchołkowe. Korona tej rośliny będzie koloru ciemnoniebieskiego. Owocem tej rośliny jest podłużne pudełko z nogą, a nasiona będą liniowe i siatkowate, a uskrzydlone wzdłuż całej krawędzi.

W warunkach naturalnych roślina ta występuje na Syberii Wschodniej i na Dalekim Wschodzie. Do wzrostu goryczka szorstka preferuje krzewy, pastwiska i wilgotne, pagórkowate łąki.

Opis właściwości leczniczych goryczki szorstkiej

Goryczka szorstka posiada dość cenne właściwości lecznicze, natomiast kłącza i korzenie tej rośliny należy wykorzystywać do celów leczniczych, które należy zbierać w okresie jesiennym lub wczesną wiosną. Zaleca się dokładne oczyszczenie kłączy z ziemi i pokrojenie na kawałki, a następnie spłukanie w zimnej wodzie i pozostawienie do wyschnięcia.

Tak cenne właściwości lecznicze tłumaczy zawartość w roślinie węglowodanów i związków pokrewnych: fruktozy, glukozy, sacharozy, gentianozy i genciobiozy. Roślina ta zawiera również alkaloid gencioflawinę i gentiopikrozyd tetraoctanu irydoidu. Jednocześnie korzenie i kłącza goryczki surowej zawierają gencjaninę, gentiopikrozyd, skabrozyd i triflorozyd. Jednocześnie łodygi tej rośliny zawierają genciopikrozyd, a liście węglowodany i związki pokrewne: genciobiozę, gentianozę, sacharozę, fruktozę i glukozę.

Jak w tradycyjnej medycynie, tutaj wywar z korzeni i kłączy tej rośliny służy jako środek pobudzający apetyt i poprawiający trawienie. Warto zauważyć, że w medycynie chińskiej i koreańskiej takie leki mogą być stosowane jako leki przeciwzapalne i przeciwgorączkowe w przewlekłym i ostrym zapaleniu żołądka, a także w zapaleniu dróg żółciowych, żółtaczce i zapaleniu wątroby.

Jednocześnie w medycynie chińskiej wywar i napar sporządzony na bazie korzeni i kłączy goryczki szorstkiej stosuje się przy reumatoidalnym zapaleniu stawów, biegunce, zapaleniu mózgu, nadciśnieniu, niestrawności, okulistyce i nadpotliwości. Ponadto takie fundusze są również wykorzystywane do wzmacniania pamięci, a także detoksykacji, środków przeciwrobaczych i przeciwgorączkowych. W odniesieniu do stosowania miejscowego takie fundusze są wykorzystywane na choroby skóry głowy i choroby skóry. W Korei preparaty na bazie tej rośliny charakteryzują się dość skutecznym działaniem w zapaleniu pęcherza moczowego, a także w zapaleniu spojówek, a poza tym także przy owrzodzeniach troficznych i szumach usznych oraz przy różnych bólach w nadbrzuszu.

Zalecana: