2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Heliconia (łac. Heliconia) - roślina wewnętrzna; roślina zielna z rodziny Heliconium. W naturze helikonia występuje w lasach tropikalnych, na wybrzeżach morskich i rzekach, na zboczach gór w Azji Południowo-Wschodniej, Ameryce Środkowej i Południowej. Roślina otrzymała swoją nazwę na cześć góry Helikon.
Charakterystyka kultury
Heliconia to wieloletnia roślina kłączowa do 2,5-3 m wysokości, z wyraźnym pseudołodygiem utworzonym z szerokich podłużno-owalnych liści i pochew liściastych. Heliconia to szybko rosnąca kultura, po posadzeniu kwitnie w drugim roku. Prawie każdy segment korzenia, na którym znajduje się pseudołodyga i liście, wytwarza kwiatostany. Kwiatostany mogą być dwojakiego rodzaju - wiszące i pionowe.
Kwiaty prezentowane są w postaci jasnych osłonek w kolorze czerwonym, pomarańczowym, żółtym lub różowym z woskowym nalotem. Przylistki mają zieloną lub żółtą obwódkę, co nadaje kwiatostanom szczególny efekt dekoracyjny. Prawdziwe kwiaty są zamknięte w liściach okrywowych, nie różnią się wyrazistością, otwierają się rano i kwitną tylko przez jeden dzień. Ze względu na niezwykłą strukturę kwiatostanów helikonia jest często nazywana pazurem homara, dziobem papugi, fałszywym rajskim ptakiem lub dzikim bananem.
Warunki przetrzymywania
Heliconia jest rośliną kochającą światło, preferuje pomieszczenia z jasnym, rozproszonym światłem. Przez krótki czas z łatwością tolerują bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Optymalna temperatura dla normalnego rozwoju to 22-26C latem, 18-20C zimą. Kultura ma negatywny stosunek do przeciągów i stagnacji powietrza, wentylacja powinna być bardzo ostrożna.
W naturze helikonia jest mieszkańcem lasów tropikalnych, dlatego do jej wzrostu potrzebna jest po prostu maksymalna wilgotność powietrza (80-90%). Przy niskiej wilgotności roślina potrzebuje regularnego opryskiwania ciepłą i osiadłą wodą. Na szerokiej tacy wypełnionej mokrą ekspandowaną gliną można również postawić garnek z heliconią.
Reprodukcja i sadzenie
Heliconie są rozmnażane przez nasiona, nawarstwianie i podział kłącza. Wysiew nasion odbywa się w pojemnikach wypełnionych glinianą mieszanką torfu i piasku. Przed siewem nasiona kiełkują przez moczenie w gorącej wodzie (60-70C) przez co najmniej 3-4 dni. Głębokość siewu nie przekracza 2 cm Przed pojawieniem się sadzonek pojemniki są przechowywane w pomieszczeniu o temperaturze 25-27C. Uprawy są okresowo opryskiwane i wietrzone. Z reguły nasiona kiełkują nierównomiernie, może to zająć 3-5 miesięcy.
Przy rozmnażaniu wegetatywnym oddzielanie odrostów korzeniowych odbywa się tylko z rośliny o dobrze rozwiniętym systemie korzeniowym. Potomstwo sadzi się w doniczkach wypełnionych wilgotnym podłożem i wystawia w ciepłym, lekko zaciemnionym miejscu o dużej wilgotności. Wraz z pojawieniem się młodych narośli rośliny przenoszą się na parapety lub inne oświetlone miejsca.
Przenosić
Heliconia jest przesadzana każdej wiosny. Doniczki są szerokie, 5-6 cm większe niż poprzednie. Zapewnij dobry drenaż na dnie doniczki lub innego pojemnika. Podłoże glebowe składa się z próchnicy, ziemi liściastej i darniowej oraz piasku rzecznego w stosunku 2: 1: 1: 1.
Opieka
Heliconia jest higrofilna, wiosną i latem potrzebuje obfitego podlewania. Zimą zmniejsza się podlewanie, ale uważnie monitorują, czy gliniana grudka nie wysycha całkowicie. Top dressing złożonymi nawozami mineralnymi przeprowadza się od marca do września raz w miesiącu. W okresie uśpienia helikonia nie jest nawożona.
Często helikonia jest dotknięta chorobami i szkodnikami. Szczególnie niebezpieczne dla rośliny są owady łuskowate, które wysysają sok komórkowy z liści. Rośliny stają się wyblakłe i nieatrakcyjne, liście wysychają i opadają. W celu zwalczania szkodników liście traktuje się roztworem mydła, po czym spryskuje się je 0,15% roztworem leku „Actellik”. W ten sam sposób walczą z przędziorkami.
