Powój Polny

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Powój polny jest jedną z roślin z rodziny powój, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Convolvulus arvensis L. Jest to roślina wieloletnia.

Opis powój polowy

Łodyga tej rośliny może wspinać się lub pełzać, ta łodyga jest żebrowana, a jej długość może sięgać około jednego metra. Liście powoju polnego będą naprzemiennie trójkątne, na nich znajdują się podstawy w kształcie strzały włóczni, a także dość długi ogonek. Kwiaty tej rośliny można pomalować zarówno na biało, jak i na różowo, mają bardzo jasny aromat. Kielich powoju polnego jest pięciolistny, a sama korona jest wyposażona w pięciokątny fałd, jest tylko pięć pręcików: takie pręciki są połączone z koroną. Jednocześnie słupek tej rośliny jest wyposażony w dwa nitkowate znamiona i górny jajnik. Owocem powoju polnego jest mała kulista czterolistna skrzynka, wyposażona w cztery czarne nasiona.

Kwitnienie tej rośliny trwa przez cały sezon letni. Powój polny występuje na terenie europejskiej części Rosji, z wyjątkiem Dalekiej Północy. Roślinę tę można również znaleźć w Kazachstanie, na Kaukazie, na południu Syberii, na Dalekim Wschodzie iw Azji Środkowej. Do wzrostu roślina ta preferuje drogi, nieużytki, sady i ogrody warzywne. W rzeczywistości tę roślinę można nazwać jednym z najczęstszych chwastów.

Opis właściwości leczniczych powoju polnego

Należy zauważyć, że powój polny posiada dość cenne właściwości lecznicze. Do celów leczniczych należy używać zioła, korzeni, kwiatów i liści tej rośliny.

Korzenie tej rośliny należy zbierać wczesną wiosną lub jesienią. W takim przypadku liście, kwiaty i trawę należy zbierać w czerwcu-sierpniu. Roślina ta zawiera konvolvulinę glikozydową, która ma dość silne działanie przeczyszczające. Substancja ta występuje w dużych ilościach zarówno w korzeniach, jak iw kłączach tej rośliny. Liście powoju polnego zawierają karoten i kwas askorbinowy. Ziele tej rośliny będzie zawierało substancję krzepnięcia krwi i witaminę E, a także saponiny, substancje gorzkie i żywiczne glikozydy. Guma korzeni powój zawiera glikozydy identyczne z jalapiną i konwululiną. W kwiatach tej rośliny znajdują się żywice, a w nasionach znaleziono alkaloidy.

Powój polny ma działanie gojące rany, przeczyszczające, moczopędne, przeciwgorączkowe, a także przeciwbólowe i antytoksyczne. Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj wywar i napar z nasion lub korzeni był szeroko stosowany jako środek przeczyszczający, a poza tym jest również stosowany przy zapaleniu jelit i nieżytu żołądka. W rzeczywistości takie środki znalazły podobne zastosowanie w homeopatii i weterynarii.

Świeżo zmielone ziele powoju, jak również jego sok lub suchy proszek z ziół, stosuje się jako środek przeciwbólowy lub hemostatyczny. Rany i siniaki należy posypać proszkiem z trawy powojowej, ale zaleca się stosowanie świeżych zmiażdżonych liści jako antidotum na ukąszenia węży. Odwar z kwiatów tej rośliny należy stosować na omdlenia lub stany zapalne górnych dróg oddechowych. Warto zauważyć, że wywar ziołowy był bardzo skuteczny w leczeniu chorób żeńskich narządów płciowych.

Odwar z suchych liści lub korzeni powoju polnego należy stosować jako środek zewnętrzny na porosty, świerzb, wysypki, a także krostkowe choroby skóry. W medycynie tradycyjnej zaleca się również stosowanie proszku kłącza na bezsenność.