2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Szczecica (łac. Dipsacus) - rodzaj dwuletnich i wieloletnich roślin zielnych należących do rodziny wiciokrzewów (łac. Caprifoliaceae). W warunkach naturalnych przedstawiciele rodzaju znajdują się w Azji, Afryce i na Morzu Śródziemnym. Większość gatunków jest aktywnie wykorzystywana w medycynie ludowej do przygotowywania naparów leczniczych i wywarów, podczas gdy siew jest używany od dawna do drzemki tkanin i tworzenia bukietów zimowych, ponieważ jest nieodłączny od złożonych owoców, które są obdarzone silnym i elastyczne przylistki.
Charakterystyka kultury
Rozważany rodzaj obejmuje wiele gatunków, z których tylko niewielka część jest popularna, na przykład:
• szczecinia leśna (łac. Dipsaacus fullonum) Jest reprezentowany przez dwuletnie rośliny zielne, osiągające wysokość 2 m. Również w kulturze występują mniej wysokie okazy - do 50 cm wysokości. Inne nazwy gatunku to filcowane teasery, teasing suckoval. Liście czajniczka leśnego są podłużne, lancetowate, wyposażone w krótkie ogonki. Kwiaty są białe lub fioletowe, zebrane w główkowate kwiatostany o długości do 8 cm, charakteryzują się liniowymi, lancetowatymi liśćmi koperty. Kwitnie wczesnym latem, zwykle w drugiej dekadzie czerwca. Owocowanie następuje w pierwszej lub drugiej dekadzie sierpnia.
• Dwoisty polar (łac. Dipsacus laciniatus) reprezentowana przez dwuletnie rośliny zielne o wysokości do 1,5 m. Charakteryzuje się prostą żebrowaną łodygą, zwieńczoną cierniami. Z kolei liście łodygowe są przeciwległe, w kształcie liry, cierniste pośrodku; podstawne ulistnienie jest podłużne, odwrotnie jajowate, osadzone na krótkich ogonkach. Kwiaty są fioletowe, bardzo jasne, zebrane w główkowate kwiatostany do 8 cm długości, są również obdarzone szydłowatymi przylistkami. Kwitnienie odbywa się na początku - w połowie lata. Owocowanie obserwuje się w pierwszej lub drugiej dekadzie sierpnia.
• Siew szczeci (łac. Dipsacus sativus) - jeden z najpopularniejszych gatunków z rodzaju Vorsyanka wśród ogrodników i kwiaciarni. Wyróżnia się dużą łodygą, osiągającą wysokość 2 m. Jest dosłownie pokryta przeciwległymi liśćmi, które zrosły się razem u jego nasady. Podstawowe ulistnienie jest inne, pomarszczone, jasnozielone, tworzy potężną rozetę. Kwiaty zbiera się w cylindryczne kwiatostany główkowate o długości do 10 cm, a na jednym krzaku tworzą się kwiatostany o różnych rozmiarach.
Stosowanie
Większość gatunków z rodzaju Vorsyanka, jak już wspomniano, należy do roślin leczniczych, ale nie są one uważane za farmakopealne, nie są uwzględnione w Rejestrze Leków Federacji Rosyjskiej. Ale w medycynie alternatywnej rośliny są mocno ugruntowane. Słyną z potężnego działania terapeutycznego, ponieważ posiadają unikalny skład. Mają właściwości moczopędne, napotne, przeciwbólowe i przeciwzapalne. Jedyną rzeczą jest to, że skład roślin został bezpodstawnie zbadany, dlatego nie zaleca się go stosować u kobiet w ciąży i karmiących piersią, a także dzieci. Zanim zaczniesz go brać, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem.
Oprócz powyższych właściwości wiele gatunków z rodzaju Vorsyanka może pochwalić się zdolnością do przyspieszania procesu wzmacniania naczyń włosowatych oraz gojenia otwartych ran i skaleczeń. Napar z liści i łodyg nadaje się do stosowania w chorobach płuc, a nawet gruźlicy. Wlew zalecany jest również przy schorzeniach układu moczowo-płciowego. Napar stworzony z liści leśnej drażniący polecany jest do użytku zewnętrznego, błyskawicznie rozprawia się z chorobami dermatologicznymi, w tym egzemą i dermatozą.
Należy zauważyć, że do celów leczniczych wykorzystywane są nie tylko liście i łodygi, ale także korzenie i kwiaty. Tak więc zbiór korzeni odbywa się natychmiast po kwitnieniu. Są one wykopywane, czyszczone, myte, suszone na świeżym powietrzu, a następnie krojone i wysyłane do specjalnej suszarni. Łodygi i liście są zbierane przed kwitnieniem lub przed kwitnieniem. Są cięte nożem, układane na płaskiej powierzchni i suszone na świeżym powietrzu, a następnie umieszczane w kartonach lub workach z tkaniny.
Zalecana:
Oset Bezłodygowy
Oset bezłodygowy jest jedną z roślin z rodziny Asteraceae lub Compositae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Corlina acaulis L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny ostu bezłodygowego, po łacinie będzie to: Asteraceae Dumort.
Oset Pospolity
Oset pospolity jest jedną z roślin z rodziny Asteraceae lub Compositae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Carlina vulgaris L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny oset pospolitych, to po łacinie będzie to: Asteraceae Dumort.
Zasiej Oset
Zasiej oset jest jedną z roślin z rodziny o nazwie Aster, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Sonchus oleraceus L. Jeśli chodzi o nazwę rodziny ostropestu, po łacinie będzie to tak: Asteraceae Dumort. (Compositae Giseke). Opis ostu maciory Oset macior znany jest również pod następującymi popularnymi nazwami:
Oset Polny
Oset polny jest jedną z roślin z rodziny Asteraceae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Sonchus arvensis L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny ostropestowatych, po łacinie będzie ona brzmiała: Asteraceae Dumort. (Compositae Giseke).
Serpukha Oset
Serpukha oset jest jedną z roślin z rodziny Asteraceae lub Compositae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Serratula cardunculus (Pall.) Schich. (S. nitida Fisch. Ex Spreng.). Jeśli chodzi o nazwę samej rodziny serletów osetowych, to po łacinie będzie to: