2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Kula włosowa o długiej belce należy do roślin z rodziny baldaszkowatych, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Bupleurum longiradiatum Turcz. Jeśli chodzi o łacińską nazwę rodziny bupless o długich belkach, będzie ona wyglądać tak: Apiaceae Lindl.
Opis długich belek
Chrząszcz długolistny włochaty to wieloletnie zioło. Pęd tej rośliny jest kilka, są one proste i proste, a ich wysokość może wahać się od pięćdziesięciu do stu osiemdziesięciu centymetrów. Najniższe liście tej rośliny są szerokoliniowe, ich długość wynosi około dwudziestu do dwudziestu pięciu centymetrów, a szerokość nie przekracza sześciu milimetrów. Środkowe i górne liście mieszka włosowego z długimi promieniami mogą być zarówno liniowo-lancetowate, jak i wąsko-lancetowate. Na każdej łodydze znajduje się jedna parasolka, warto zauważyć, że parasole te są dość duże. Parasole są wyposażone w dość długie belki: ich długość może sięgać nawet pięciu centymetrów. Opakowania składają się z dwóch nierównych ulotek, podczas gdy obwoluty będą składać się z około pięciu do sześciu długich eliptycznych ulotek, pomalowanych na żółto-zielone odcienie. Długość takich liści mieszków włosowych o długich belkach będzie wynosić około półtora centymetra, a ich szerokość może osiągnąć siedem milimetrów. Kwiaty w parasolu mają około dziesięciu do piętnastu lat, szypułki są raczej krótkie i nie przekraczają trzech milimetrów, a szypułki będą również lekko nierówne. Płatki tej rośliny są zabarwione na jasnożółte odcienie.
Włosy długopromieniste kwitną w okresie od lipca do sierpnia. Do wzrostu roślina ta preferuje terytorium Dalekiego Wschodu i Syberii Wschodniej.
Opis właściwości leczniczych mieszków włosowych o długiej belce
Roślina ta posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, przy czym w tym celu zaleca się wykorzystanie owoców i korzeni mieszka włosowego długopromienistego.
Korzenie tej rośliny zawierają kumaryny, związki poliacetylenowe, saikosaponiny, tikusikozyd, alfa-spinasterol, stigmasterol, saikozydy, rutynę i izokwercytrynę. Kumaryny znaleziono w trawie długich belek, a w łodygach i kwiatach dość imponująca zawartość rutyny, izoramnetyny, trutinozydu, kwercetyny, izoramnetyny i izokwecytryny. Ponadto owoce i nasiona zawierają kumaryny, a także olej tłuszczowy, który z kolei zawiera kwas petroselinowy. Jednocześnie w liściach tej rośliny znaleziono również kumaryny i flawonoidy: rutynę, kwercetynę, izoramnetynę, trutinozyd izoramnetyny i izokwercytrynę.
Medycyna chińska zaleca stosowanie wywaru z korzeni długobelkowych mieszków włosowych, przy bólach głowy, różnych chorobach przewodu pokarmowego, zawrotach głowy i chorobach kobiecych. Ponadto taki wywar może być również stosowany jako środek przeciwgorączkowy. Warto zauważyć, że korzenie i owoce tej rośliny posiadają właściwości przeciwmalaryczne i przeciwnowotworowe.
W przypadku różnych przeziębień, a także malarii, bólu mięśni, bólu głowy i zakaźnego zapalenia górnych dróg oddechowych, zaleca się następujące lekarstwo: do jego przygotowania weź osiem gramów zmiażdżonych korzeni na trzysta mililitrów wrzącej wody. Otrzymaną mieszaninę należy gotować na dość małym ogniu przez pięć do sześciu minut, a następnie pozostawić do zaparzenia na godzinę, a następnie dokładnie odcedzić. To lekarstwo należy przyjmować około pół szklanki trzy razy dziennie przed posiłkami.
