Orzech Wodny

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Orzech wodny (łac. Trapa natans) - roślina z rodziny Derbennikovye, która ma kilka nazw: rogulnik, kasztan wodny, chillim lub diabelski orzech.

Opis

Orzech wodny może być zarówno roczny, jak i wieloletni. Przedstawia wolno unoszące się w wodzie łodygi, których korzenie, niczym kotwice, są przymocowane do dna. A brązowawe korzenie nitkowate lub zeszłoroczne orzechy pomagają im zdobyć przyczółek. Jeśli poziom wody wyraźnie się podniesie (zdarza się to szczególnie często podczas powodzi), osobniki unoszące się na powierzchni wody mogą łatwo odpaść. Niemniej jednak nie umrą, ale nadal będą spokojnie pływać po powierzchni wody. A gdy tylko korzenie znajdą się z powrotem w płytkiej wodzie i dotkną ziemi, natychmiast się zakorzenią.

Łodygi orzecha wodnego są gęsto pokryte liśćmi, które dość szybko opadają i są niezwykle cienkie, jak struny. Na powierzchni wody roślina ta tworzy jedną lub więcej dziwacznych rozetek w postaci lekko ząbkowanych liści. A ich dość chaotyczny układ wynika z nierównej długości ogonków. Takie ogonki posiadają wgłębienia wypełnione powietrzem, dzięki czemu rozety doskonale przylegają do powierzchni wody i nie opadają.

Pojedyncze kwiaty orzecha wodnego mają przezroczyste lub białe płatki, a kultura ta kwitnie w maju lub czerwcu.

Owoce orzecha wodnego mają wygląd pestkowatych nasion, pomalowanych na czarno-brązowe odcienie. Powierzchnie każdego owocu pokryte są drobnymi naroślami przypominającymi kręte rogi. Nawiasem mówiąc, dojrzałe owoce uwięzione w mule nie tracą zdolności kiełkowania i innych cennych cech przez co najmniej dziesięć lat.

Gdzie rośnie

Najczęściej spotykany orzech wodny występuje w Afryce i Europie. Spotkać się z nim można także na terenie Ukrainy i Rosji – tam rośnie w dolnym biegu takich rzek jak Dniepr, Don, Wołga i Bug. Nieco rzadziej tę kulturę można spotkać na Kaukazie, a także na Syberii i Dalekim Wschodzie.

Stosowanie

Orzech wodny jest bardzo lubiany w wielu krajach za niezwykle smaczne owoce - ta właściwość tej kultury została doceniona w czasach starożytnych. Robili z niej nawet mąkę zastępującą chleb, mieląc owoce za pomocą specjalnych ręcznych młynków. Nawiasem mówiąc, jądra orzecha wodnego są bogate w skrobię, której zawierają do pięćdziesięciu procent. Te zabawne pestki można jeść nie tylko na surowo, ale także gotowane, konserwowane, a nawet pieczone. Możesz też po prostu dodać je do różnych sałatek.

Orzech wodny służy również do leczenia wielu różnych dolegliwości. Świeże jąderka pomagają radzić sobie z chorobami nerek, impotencją i niestrawnością. Świeżo wyciśnięty sok z orzechów wodnych jest doskonałym pomocnikiem w przypadku chorób oczu. Ponadto kultura ta ma również silne działanie przeciwwirusowe i może być również stosowana jako środek antyseptyczny.

Orzech wodny stanowi również efektowną ozdobę wielu zbiorników wodnych.

Uprawa i opieka

Podgrzewana woda stojąca i świeża uważana jest za idealną do rozwoju orzecha wodnego. Ta kultura rozmnaża się za pomocą nasion - wystarczy wrzucić do wody owoce nabyte wraz z nadejściem wiosny. Jeśli w zbiorniku nie ma ziemi, całkowicie dopuszczalne jest umieszczenie owoców w pojemnikach i zatopienie ich.

Zimą orzech wodny trzymany jest w lodówce, w słoikach wypełnionych wodą. A bliżej wiosny samo wykiełkuje.

Ogólnie rzecz biorąc, orzechy wodne nie są zbyt dobrze przechowywane w domu. Zwykle przechowuje się je w chłodnych pomieszczeniach w stanie nieobranym (jeśli te orzechy zostaną obrane, stracą smak w ciągu kilku dni). Chcąc w pełni docenić pyszny smak owoców, najlepiej zaraz po usunięciu łupin ucztować na orzechach.