Kamień Milowy Trujący

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Kamień milowy trujący Czasami jest również znany pod nazwą trującej cykuty. Po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Cicuta virosa L. Trujący kamień milowy to jedna z roślin z rodziny Umbelliferae, po łacinie nazwa tej rodziny będzie brzmiała: Apiaceae Lindl.

Opis kamienia milowego trucizny

Trujący kamień milowy to wieloletnie zioło obdarzone gładką, rozgałęzioną łodygą. Wysokość tej łodygi może sięgać nawet półtora metra, bardzo często taka łodyga ma purpurowy lub fioletowy odcień. Kłącze tej rośliny będzie dość spuchnięte, a także podzielone poprzecznymi przegrodami na komory powietrzne. Liście tej rośliny można czesać dwa lub trzy razy pierzasto. Takie liście są wyposażone w wąskie, lancetowate, ostro ząbkowane płaty. Kwiaty trującego kamienia milowego są raczej małe i pomalowane na biało, a następnie zebrane w złożone sferyczne parasole o długości od dziesięciu do dwudziestu pięciu promieni. Liście tej rośliny mogą być lancetowato-liniowe lub po prostu liniowe. Owocem trującego kamienia milowego jest zaokrąglone dwa nasiona, które rozpadają się, gdy dojrzeją, na dwie małe półrośliny. Kwitnienie tej rośliny następuje w okresie letnim. Jeśli chodzi o dystrybucję tej rośliny, można ją znaleźć wszędzie.

Trujący kamień milowy rośnie na bagnach, na wilgotnych łąkach, a także na bagnistych brzegach zbiorników wodnych zarówno w strefach polarno-arktycznych, jak i stepowych.

Opis właściwości leczniczych trującego kamienia milowego

Do celów leczniczych stosowanie ziela tej rośliny jest dość powszechne: a mianowicie kwiaty, liście i łodygi. Należy zauważyć, że wszystkie części trującego kamienia milowego, zwłaszcza jego młode pędy i kłącza, wyróżniają się szczególnym stopniem toksyczności. Roślina ta jest toksyczna, ponieważ zawiera dość imponującą zawartość bezazotowej substancji zwanej cicutotoksyną. Taka substancja występuje w szczególnie dużych ilościach wiosną w kłączach korzeni chi.

Warto zauważyć, że cicutotoksyna jest trucizną przeciwskurczową i działa na ośrodki rdzenia przedłużonego: najpierw ta substancja pobudza mózg, a następnie działa na niego przygnębiająco. Ten trujący kamień milowy zawiera między innymi alkaloidy, olejek eteryczny i związki poliacetylenowe. Kaempferol i kwercetyna flawonoidów zostały znalezione w liściach trucizny.

Właściwości lecznicze tej rośliny są szeroko stosowane w medycynie ludowej. Zasadniczo jako środek zewnętrzny stosuje się trujące kamienie milowe w postaci naparów i maści, które charakteryzują się szczególną skutecznością w reumatyzmie, wrzodach, przewlekłym zapaleniu skóry i zapaleniu nerwu kulszowego. W odniesieniu do jej zastosowania w homeopatii, roślina ta okazała się być skuteczna w skurczach tężcowych, migrenach i zawrotach głowy, a także w leczeniu padaczki.

Niemniej jednak należy zauważyć, że znane są również przypadki ciężkiego, a czasem nawet śmiertelnego zatrucia tą rośliną zarówno ludzi, jak i zwierząt. Najczęściej małe dzieci są podatne na zatrucie. Zatruciu towarzyszyć będą dość silne drgawki, a także zawroty głowy, senność, nudności i pieczenie w jelitach. Czasami dochodzi również do paraliżu języka. Jako antidotum na takie efekty zaleca się stosowanie środków wymiotnych, kawy, plastrów musztardowych i garbników.

Właściwie z tego właśnie powodu, bardzo silnej toksyczności tej rośliny, eksperci zalecają unikanie jej stosowania w celach leczniczych, w szczególności niebezpieczne jest przyjmowanie leków opartych na trującym kamieniu milowym w środku.