Arisema

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Arisema (łac. Arisaema) Jest to stosunkowo niewielki rodzaj roślin zielnych, należący do rodziny Aroid. Inna nazwa to jedna okładka, w Stanach Zjednoczonych rośliny w ogóle nazywane są kobrą. Siedliska przyrodnicze - lasy tropikalne i górskie, pustynie i półpustynie, skały (w tym wapienne), sawanny, łąki. Przedstawicieli rodzaju można schwytać zarówno w gorących krajach Afryki, jak i na terytorium Rosji, głównie na Terytorium Nadmorskim, Sachalinie i Wyspach Kurylskich.

Charakterystyka kultury

Arizema jest reprezentowana przez wieloletnie wiecznie zielone rośliny zielne o wysokości do 2 m, wyposażone w podziemną łodygę, na końcu której znajdują się kuliste bulwy z rozłogami lub małymi guzkami. Cechą przedstawicieli rodzaju jest obecność na nich słabo rozwiniętych (zredukowanych, łuszczących się) sztywnych liści pąków, które pełnią funkcje ochronne i magazynujące.

Liście z pochwy tworzą się w ilości 1-4 sztuk, z kolei ma od 3 do 19 pierzasto wyciętych liści. Również w kulturze znane są gatunki, dla których charakterystyczne są proste owalne lub lancetowate liście. Kwiaty wyposażone są w prostą cylindryczną rurkę, mogą mieć szerokie usta i podłużne paski widoczne gołym okiem. Płyta jest wklęsła do wewnątrz lub poszerzona, rzadko ma na końcu pionową wydłużoną formację. Szypułka krótka, na górze mogą być guzki.

Co ciekawe i zaskakujące, kwiatostany omawianej kultury to pułapki optyczne, dzięki którym owady przebywają w rurce kwiatowej dłużej niż na wszystkich innych. Owoce są reprezentowane przez czerwone jagody o jajowatym lub odwróconym stożkowatym kształcie, mają okrągłą końcówkę. Z kolei nasiona są kuliste lub jajowate, twarde, brązowe, szorstkie w dotyku.

Rosnące funkcje

Przedstawicieli rodzaju trudno nazwać kapryśnymi roślinami, wręcz przeciwnie, mogą pochwalić się wysoką odpornością na niesprzyjające warunki klimatyczne. Aktywnie rozwijają się bez problemów na tym samym terenie przez wiele lat, nawet przy braku częstego podlewania. Jednak kultura nadal stawia pewne wymagania dotyczące warunków wzrostu. Dlatego zaleca się sadzenie go na glebach lekkich, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych i pożywnych. Nie należy nawet próbować uprawiać arizemu na glebach ciężkich, silnie kwaśnych, podmokłych, wilgotnych i zasolonych.

Pomimo tego, że wiele rodzajów Arizem jest odpornych na zimno, nie zaleca się sadzenia ich na obszarach, które nie są chronione przed zimnymi wiatrami północnymi, a tym bardziej na nizinach ze stojącym zimnym powietrzem, opadami i roztopionymi wodami. Na zimę pożądane jest dobre grube schronienie, lepiej, jeśli materiał jest naturalny, na przykład opadłe suche liście lub gałęzie świerkowe. Gatunki ciepłolubne na zimę należy przesadzać do szerokich i głębokich pojemników i trzymać w pomieszczeniu do wiosny w temperaturze 2-4C.

Warto również zauważyć, że u podstawy łodygi w pobliżu bulwy gromadzi się dużo wody z częstymi opadami (szczególnie wiosną i jesienią), co prawie zawsze prowadzi do gnicia bulwy, a w rezultacie do śmierci. Aby zapobiec procesowi gnicia, bardzo ważne jest systematyczne zagęszczanie roślin. Tę procedurę należy przeprowadzić w przypadku wysokich okazów, w przeciwnym razie mogą pęknąć w obszarze podstawy. Oprócz hillingowania i schronienia na zimę, arizema potrzebuje regularnego podlewania i nawożenia złożonymi nawozami mineralnymi (wczesną wiosną i w połowie lata).