Anacyklus

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Anacyklus - kultura kwitnienia; mały rodzaj jednorocznych i wieloletnich roślin zielnych z rodziny Asteraceae. Inna nazwa to ślina. Rodzaj obejmuje 14 gatunków naturalnie rosnących w Morzu Śródziemnym. W kulturze są pojedyncze gatunki. Zewnętrznie przedstawiciele rodzaju są podobni do rumianku (łac. Matricaria). Anacyclus jest aktywnie wykorzystywany w ogrodnictwie ozdobnym, można go uznać za wszechstronną roślinę nadającą się do ozdabiania różnego rodzaju klombów. Rodzaj ma swoją nazwę od dwóch greckich słów, które w tłumaczeniu na język rosyjski oznaczają „kwiat pierścieniowy”, co mówi o osobliwościach struktury kwiatów kultury.

Charakterystyka kultury

Anacyclus jest reprezentowany przez jednoroczne i wieloletnie rośliny zielne o wysokości nie większej niż 40-50 cm z pełzającymi lub lekko wznoszącymi się łodygami i ciemnozielonymi, pierzasto rozciętymi liśćmi, fascynującymi srebrzystym odcieniem i tworzącymi małe, gęste kępy. Kwiaty są małe, biseksualne, rurkowate, żółte, zebrane w kwiatostany-kosze o średnicy około 4-5 cm, otoczone białymi kwiatami trzciny lub bez nich (ta cecha jest nieodłączna dla gatunku Anacyclus valentinus). Anacyklusy wyróżniają się długim i obfitym kwitnieniem, dlatego cieszą się popularnością wśród ogrodników. Nasiona rozważanej kultury są małe, skompresowane, gładkie, wyposażone w szerokie półprzezroczyste skrzydła.

W kulturze znane są następujące typy:

* Anacyclus pyretrum (łac. Anacyclus pyrethrum) jest reprezentowany przez wieloletnie rośliny zielne o wysokości do 45 cm z płożącą łodygą, która tworzy zwarte poduszki. Centralne kwiaty są żółte, brzegowe białe. Jeden z najczęstszych typów. Inna nazwa to rumianek rzymski lub hiszpański. Znajduje zastosowanie nie tylko w celach dekoracyjnych, ale także w kosmetologii i medycynie. Z roślin pozyskiwany jest ekstrakt, który wykorzystywany jest do produkcji kremów, maści i innych produktów do pielęgnacji ciała. Bardzo atrakcyjna forma Anacyclus pyethrum var., uzyskana przez hodowców. Depresja. Jest reprezentowany przez rośliny, których marginalne kwiaty na odwrocie mają różowo-fioletowy kolor.

* Anacyclus radiant (łac. Anacyclus radiatus) jest reprezentowany przez rośliny jednoroczne z łodygami o długości nie większej niż 80-85 cm, centralne kwiaty są żółte, marginalne kwiaty białe. Kwitnie w czerwcu i utrzymuje się do mrozów. Znany jest podgatunek anacyclus promienisty - Anacyclus radiatus subsp. Radiatus, wyróżnia się czerwonawymi kwiatami marginalnymi. Gatunek, o którym mowa, jest nie mniej istotny, służy do projektowania rabatki, granic, klombów, ogrodów skalnych i innych rodzajów klombów.

* Anacyclus valentinus (łac. Anacyclus valentinus) jest reprezentowany przez rośliny wieloletnie o gęstych żółtych kwiatostanach-koszykach bez marginalnych kwiatów. W ogrodnictwie gatunek rzadko wykorzystywany, nadaje się do uzupełniania grup nisko rosnących, a także do suszenia. Suszone kwiatostany anacykla są używane do robienia bukietów zimowych i różnych rzemiosł.

Subtelności uprawy

Anacyclus to kultura kochająca słońce. Możesz zapewnić roślinom energiczny wzrost i obfite kwitnienie, tworząc optymalne warunki. Kultura preferuje dobrze oświetlone obszary z ochroną przed zimnymi wiatrami. Gleby są pożądane odwodnione, umiarkowanie wilgotne, piaszczyste, przepuszczalne, luźne, obecność żwiru lub piasku nie wpłynie na rozwój kultury. Nie toleruje anacykla pospolitego na glebach ciężkich gliniastych, silnie kwaśnych i podmokłych. Niziny ze stojącym zimnym powietrzem i wodą również nie są odpowiednie.

Anacyclus jest rośliną stosunkowo mrozoodporną, potrzebuje schronienia na zimę tylko w regionach o mroźnych zimach. Przedstawiciele rodzaju rozmnażają się przez nasiona. Siew przeprowadza się natychmiast po zebraniu nasion w szklarni lub pod szkłem. Sadzonki pojawiają się na wiosnę, jednocześnie w fazie 2 prawdziwych liści przesadza się je na stałe miejsce. Siew w połowie - koniec maja - początek czerwca nie jest zabroniony. Możliwe jest rozmnażanie przez sadzonki. Ta operacja jest wykonywana na wiosnę. Hodowla mało wymagająca, dość rzadkie podlewanie, odchwaszczanie, spulchnianie i dokarmianie (dwa razy w sezonie).