Althea

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Althea (łac. Althaea) - roślina o ozdobnych liściach z rodziny Malvaceae.

Opis

Althea to wysoka bylina zielna, wyposażona w naprzemienne liście ogonków z charakterystycznym dla nich białawym czubatym pokwitaniem. W tym przypadku wysokość rośliny mieści się w zakresie od siedemdziesięciu do stu trzydziestu centymetrów. Duże (o średnicy od dwóch do czterech centymetrów) kwiaty prawoślazu znajdują się w kątach liści i mają przyjemny różowawy lub biały kolor. I możesz podziwiać kwitnienie tej rośliny od czerwca do sierpnia.

Gdzie rośnie

Ojczyzną prawoślazu są strefy leśno-stepowe i stepowe Ameryki, Azji i Europy. Roślina ta nie jest trudna do zobaczenia w krzewach, łąkach, a także nad brzegami jezior i rzek.

Stosowanie

Prawoślaz lekarski jest dość rozpowszechnioną i popularną rośliną leczniczą (jest również powszechnie znana jako prawoślaz lekarski): zarówno jej liście, jak i korzenie z kwiatami są wykorzystywane do celów leczniczych, podczas gdy te ostatnie są wykorzystywane do leczenia znacznie częściej niż liście.

Prawoślaz stosowany jest również w praktyce weterynaryjnej – wywar z jej korzeni jest doskonałym antidotum na zatrucia zwierząt.

Rosnąca i opiekuńcza

Prawoślaz najlepiej sadzić na terenach o umiarkowanie wilgotnej, żyznej glebie ogrodowej, która charakteryzuje się stosunkowo płytkim zwierciadłem wód gruntowych. Ta roślina jest całkowicie niewymagająca opieki, najważniejsze jest, aby nie zapomnieć o systematycznym odcinaniu szypułek, aby ich długość nie przekraczała trzydziestu centymetrów. Ponadto sadzonki należy okresowo poluzowywać i przerzedzać, a wraz z nadejściem późnej jesieni wszystkie części nadziemne są odcinane.

Althea bardzo dobrze reaguje na wszelkiego rodzaju nawozy, dlatego od czasu do czasu trzeba ją nimi rozpieszczać.

A ptasie mleczko rozmnaża się głównie przez nasiona. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że nasiona tej rośliny wyposażone w grube skorupy są uważane za trudne do kiełkowania, dlatego w celu poprawy ich kiełkowania nie zaszkodzi ich wstępne namoczenie przez jeden dzień w ciepłej wodzie, o temperaturze z czego w zakresie od dwudziestu do dwudziestu pięciu stopni, a następnie dokładnie wysuszyć do stanu luźnego. W niektórych przypadkach nasiona poddawane są również skaryfikacji, podczas której dochodzi do mechanicznego uszkodzenia ich łupin.

Nasiona wysiewa się w rzędach lub w otworach o głębokości od jednego do dwóch centymetrów. W dobrych warunkach pierwsze pędy prawoślazu można zobaczyć po ośmiu do dziesięciu dniach, ale jeśli warunki nie są do tego sprzyjające, pędy nadal będą się pojawiać, ale po osiemnastu do dwudziestu dni.

Jeśli chodzi o przygotowanie i suszenie surowców gromadzonych do celów leczniczych, nie jest to tak skomplikowany proces. Natychmiast po wykopaniu wszystkie korzenie są oczyszczane z przylegającej do nich gleby, po czym odcina się z nich pogrubione górne części kłączy wraz z łodygami. W okazach wieloletnich usuwa się małe korzenie boczne i zdrewniałe korzenie, a te części, które nie miały jeszcze czasu na zdrewnienie, są uschnięte przez dwa do trzech dni w powietrzu. Nie należy zapominać, że korzenie prawoślazu są bardzo bogate w skrobię, dlatego na zewnątrz często gniją i pleśnią. Dlatego bezpośrednio przed suszeniem warto je pokroić na kawałki, których długość nie przekracza trzydziestu do trzydziestu pięciu centymetrów, a szczególnie grube korzenie dzieli się na dwie, trzy, a nawet cztery części. Również przed cięciem korzeni konieczne jest usunięcie górnej korkowej części kory ostrym nożem. Dobrze wysuszone korzenie powinny pękać z charakterystycznym pęknięciem przy zgięciu i być białe lub żółtawo-białawe w miejscach złamań.